Ακούς τους τηλεοπτικούς τζουτζέδες να κόπτονται για το πώς θα προστατεύσουμε τα παιδιά μας από ένα …κακοποιητικό περιβάλλον, με αφορμή τα μηνύματα που έστελνε ένας λιγούρης δάσκαλος σε ένα εντεκάχρονο. Οι οποίοι, τηλεοπτικοί τζουτζέδες, αποτελούν ταυτόχρονα την διαφημιστική αιχμή του δόρατος για το τερατώδες πρόγραμμα εμβολιασμού παιδιών [οσονούπω] από …6 μηνών, με αδοκίμαστα εμβόλια, για μια ασθένεια η οποία, ούτως ειπείν, περνάει και δεν τα αγγίζει. Εξ ου, παρεμπιπτόντως, η ξετσίπωτη φιλολογία περί μεταλλάξεων που …προσβάλλουν και τις μικρότερες ηλικίες, λες και ο ορίτζιναλ ιός δεν τις προσέβαλλε. Ή λες και η …προσβολή, επηρεάζει κάτι άλλο πέρα από τις στατιστικές που μαγειρεύονται κατά το δοκούν από τους ίδιους.
Πίσω στο …κακοποιητικό περιβάλλον [γεμάτο μαντράχαλους που ασχολούνται αποκλειστικά με την αποπλάνηση 11χρονων] ο λόγος περνάει στον τηλε-ψυχολόγο : «θα πρέπει να εξηγήσουμε», λέει, «στο παιδάκι, με όρους της ηλικίας του, για καταλάβει, τι ακριβώς είναι αυτό που συμβαίνει». Η απορία που προκύπτει είναι : τι είναι πιο επικίνδυνο, να εννοεί αυτά που λέει [ = να είναι τόσο έξω απ’ τη ζωή; Και τι είδους σπουδές ψυχολογίας είναι αυτές που έχει κάνει;] ή να υποκρίνεται ότι αγνοεί το επίπεδο «γνώσης» των παιδιών της ηλικίας; Των κοριτσιών ιδίως ως ταχύτερα ωριμαζόντων, σωματικά και διανοητικά;
Πέραν τούτου, φίλοι μας όπως οι Ρομά, και οι μουσουλμάνοι «μετανάστες», τα εντεκάχρονα τα …παντρεύονται, ξέρετε.
Αν όντως κόπτεσθε, σκέπτεστε να κάνετε κάτι γι’ αυτό;
Γιατί απ’ το σημείο της προστασίας του παιδιού απ’ τις ορέξεις του μαντράχαλου, μέχρι την ακύρωση της παιδικής σεξουαλικότητας, ως φαινομένου, υπάρχει το χάος. Θα πρέπει οι «ειδικοί» [στην υποκρισία] να μας πουν κάτι για τις βιομηχανίες της μόδας και του θεάματος, για το πώς μέσα από αυτές η παιδική σεξουαλικότητα ντύνεται με τα χρώματα της bimbo culture, και για το πώς απ’ τις «αθώα σεξουαλικές» σχέσεις μεταξύ συνομηλίκων που θυμόμαστε [;], φτάσαμε στην παιδική πασαρέλα, το kid porn και την διαδικτυακή επικοινωνία πενηντάρηδων με εντεκάχρονα.
Αν θέλουν δηλαδή [οι «ειδικοί»] να μη γελάμε απλώς μαζί τους.