Ας συνδυάσουμε τις δυο δημοσιεύσεις και ας σκεφτούμε μια στιγμή την κατάσταση: από τη μία η συντονισμένη επίθεση στα σύνορα, με προμετωπίδα γυναίκες και παιδιά, πίσω από τα οποία αλαλάζουν στίφη νεαρών “μεταναστών” και “προσφύγων”, που λειτουργούν σαν στρατός δίχως στολή και εθνόσημο, όχι όμως αναγαστικά και δίχως όπλα… Από την άλλη, σφηκοφωλιές τζιχαντιστών και ακραίων μουσουλμάνων, παντού στην επικράτεια, έτοιμες να αναλάβουν δράση απ’ τα μετόπισθεν [βλ πάνω]. Και δίπλα σ’ όλα αυτά, “δημοσιολόγοι” που, ακόμα τώρα, μηρυκάζουν και κοάζουν τα περί …ακροδεξιάς, ρατσισμού και “φασιστικού κτήνους” [βλ. κάτω].
Θέλω να πω, ακόμα κι αν τελειώνουμε σαν χώρα, ένα λιγότερο γκροτέσκο τέλος από αυτό μας άξιζε… ή όχι;