Βλέποντας, επιτέλους την ολοκλήρωση του Βrexit, αισθάνεται κανείς την ανάγκη να δώσει συλλυπητήρια σε επιφανείς Έλληνες “remainers”, όπως ο από καθέδρας πομφολυγολόγος κύριος Δ. Καιρίδης και ο Απόστολος Δοξιάδης, με την επιλεκτική ευαισθησία του για τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα [βλ. posts NIGHT RALLY,  BREXIT: WHEN ‘NO’ MEANS ‘NO’, ΕΛΛΑΔΑ: ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ].
Δυστυχέστατα, η επιλογή εξόδου για μια χώρα όπως η Ελλάδα, είναι a priori αποκλεισμένη. Κι ας πρόκειται οι συνέπειες του μεταναστευτικού να είναι για μας χειρότερες από εκείνες που αντιμετωπίζει η Βρετανία [η πρωτεύουσά της, ήδη από τα ’80s, έχει καταστεί αγνώριστη – σήμερα διαθέτει Πακιστανό δήμαρχο].
Σύμφωνα άλλωστε με την protege του κύριου Δοξιάδη, δική μας μοίρα δεν αποκλείεται να είναι, κάποια στιγμή στο μέλλον, η απόκτηση Πακιστανού …πρωθυπουργού.
Σημείωση: το Πακιστάν έχει εκδηλωθεί επίσημα, ήδη από το 1973, ως σύμμαχος της Τουρκίας και εχθρική μας χώρα.

Στη φωτό, από εποχές ΣΥΡΙΖΑ, ο κύριος Βίτσας με τον Πρόεδρο και επιφανή στελέχη της Πακιστανικής κοινότητας…