Στο πλαίσιο του “τελετουργικού” της πρωινής ενημέρωσης, ακούς τους χαραμοφάηδες των δελτίων να πολιορκούν ο πολιτικό προσωπικό με ερωτήσεις περί το “ποιος θα είναι τελικά” ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Και δώστου “δεν είναι δικό μου θέμα να αποφασίσω, θα αποφασίσει ο Πρωθυπουργός” ο ένας, και δώστου “ε ναι αλλά κι εσείς δεν μπορεί να μην έχετε μια προσωπική άποψη” ο άλλος. Βλέποντας τους “συζητητές” έτοιμους να χασμουρηθούν, το συνειδητοποιείς για πολλοστή φορά: δεν υπάρχει κανένας, μα κανένας άλλος λόγος για τον οποίο γίνονται αυτές οι συζητήσεις, από το να γεμίσουν 10-20 λεπτά, μέχρι το επόμενο διαφημιστικό διάλειμμα.
Το οποίο τελικά μόνο διάλειμμα δεν είναι. Είναι οι χύδην εκπομπές, συμπεριλαμβανομένου του δελτίου, που αποτελούν το “γέμισμα”, τη γαρνιτούρα στο κυρίως πιάτο των διαφημίσεων.