Επειδή πολλά εξακολουθούν να ακούγονται γύρω από την κινητή συναυλία της Πρωτοψάλτη, κυρίως ΣΥΡΙΖΟειδή κοάσματα για το πέρασμα από το Μαξίμου και την “επικοινωνιακή διαχείριση της κυβέρνησης”…
…Και επειδή το μόνο που μένει στο απυρόβλητο εν τέλει σ’ αυτή τη χυδαία υπόθεση, είναι η ίδια η Πρωτοψάλτη, και η ελέω Μπακογιάννη “πρωτοβουλία” της:
Μπορεί ο καθένας από μας να κάνει κάτι παρόμοιο;
Με ποιο κριτήριο αποφασίστηκε ότι μπορεί να το κάνει η κυρία Πρωτοψάλτη; θεωρείται δεδομένο ότι είμαστε όλοι ορκισμένοι φαν αυτής, του Μπρέγκοβιτς και του Σταμάτη Κραουνάκη; έχουν ανακηρυχθεί οι εν λόγω, σε “εθνικά σύμβολα”, και δεν το καταλάβαμε; αλλιώς πώς εξηγείται ότι «η κίνηση αυτή έγινε με σκοπό να γεμίσει η Αθήνα με μουσική, χαρά, ενθουσιασμό και κέφι»;
Προσωπικά, εάν, την ώρα που ετοιμαζόμουν να στείλω sms στους μπάτσους για το σκύλο, έπρεπε να ανεχτώ και τις ιαχές της κυρίας Πρωτοψάλτη, για να μη μιλήσουμε για τις λιπώδεις νότες του “συνθέτη” Κραουνάκη και τα ελληνικά της κυρίας Νικολακοπούλου*, …θα επέλεγα να αντιδράσω. Όχι χειροκροτώντας.
Και ξέρω πολύ κόσμο με την ίδια άποψη.
Ειναι οδυνηρό να βλέπεις αυτά τα βαμπίρ, καλοταϊσμένα από το ίδιο σύστημα που γέννησε κρίσεις και εικονικές ευμάρειες, να επανακάμπτουν απ’ την πίσω πόρτα… η μάλλον την κεντρική, της εξουσίας και από θέση ισχύος. Με το ίδιο …άσχετο ήθος “εξωστρέφειας” και τα ίδια φρικαλέα λαϊκά-για-μεγάλα-στάδια με τα οποία μύησαν σ’ αυτήν τον νεοέλληνα.

* …“ποιήτριας”, πλην άλλων, των “περήφανων γκολ” και του … “δεύτε φως”, για το οποίο ζήτησε συγγνώμη απ’ τον κόσμο, μετά από άρθρα που δημοσιεύθηκαν, ανάμεσα στα οποία δικό μου.

Το λιγότερο που μπορεί να πει κανείς είναι ότι ο “συνθέτης” εκφράζεται το ίδιο καλά με τις λέξεις, όσο και με τις νότες.