Έχω δει εικόνες από τις σφαγές Δρούζων που οι Βεδουίνοι και οι τζιχαντιστές πραγματοποιούν στη Συρία, που δε θα επέτρεπα στον εαυτό μου να αναδημοσιεύσει. Έχω δει κατσαρίδες με αυτόματα να ανεβάζουν έντρομους ανθρώπους στα κάγκελα μπαλκονιού και να τους γαζώνουν ενώ πέφτουν στο κενό.
Το ενδιαφέρον αφορά στους απανταχού τηλεβόες της διεθνιστικής “αριστεράς” του Σόρος : “κοπτόμενοι” όλο αυτό το διάστημα για τη γενοκτονία των Εβραίων στη Γάζα (γενοκτονία όντως – παρά τους όποιους αστερίσκους *), επιλέγουν και σε αυτήν εδώ την περίσταση να στραφούν …εναντίον του Ισραήλ για τη δραστηριοποίησή του υπέρ των Δρούζων / εναντίον του καθεστώτος Αλ Τσογλάνι.
* Δεν εννοώ τις υπαγορευμένες απ’ τη Χαμάς μαρτυρίες των ΜΜΕ, περί αριθμών νεκρών και παιδιών ανάμεσά τους. Εννοώ την “ανάλυση” που προέκυπτε από κείμενα και σχόλια, σ’ αυτό το blog, από τις πρώτες μέρες μετά την παλαιστινιακή επίθεση. Η τελευταία είχε μυστηριωδώς περάσει απαρατήρητη από το πλέον εξελιγμένο σύστημα ασφάλειας παγκόσμια, με το όλο σκηνικό να έχει τα χαρακτηριστικά επιχείρησης μακράς πνοής (τύπου …Covid), στο πλαίσιο της οποίας οι Παλαιστίνιοι ήταν ξεγραμμένοι εξ αρχής …κοινή συναινέσει. Οι λόγοι που εξακολουθώ να υποστηρίζω το Ισραήλ, παρόλα αυτά, είναι δυο : αφενός έχω διαβάσει την ιστορία μου. Αφετέρου, έχω αξεπέραστο πρόβλημα με το Dar – al – Islam (Σπίτι του Ισλάμ), και με τη μετατροπή σε Dar – al – Harb (Σπίτι του Πολέμου) του μέρους του πλανήτη που εννοεί να μην κυβερνάται από το νόμο της Σαρία. Σημαία του αγώνα ενάντια στο Ισλάμ είναι η ιραηλινή, άσχετα απ’ το ποιοί το αντιλαμβάνονται. Από κει και πέρα, αν δε σε πειράζει να χαρακτηρισθείς …”αντισημίτης”, δε σε πειράζει να σε πουν και “σιωναζιστικό γουρούνι”.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Φίλε ανάθεμα κι αν έχω καταλάβει ποτέ τι σκατά γίνεται στη Συρία. Το πιο γαμημένο μέρος του πλανήτη με διαφορά.
Η Συρία της “μετά-Ασαντ” εποχής προβλέπεται (κατά την ερασιτεχνική μου άποψη) να ακολουθήσει πορεία αντίστοιχη εκείνης της Λιβύης με τους 180 φύλαρχους μετά τον Καντάφι : διάλυση. Μεταξύ μας, όπως ίσως θυμάσαι, το της Λιβύης το είχα προβλέψει από τότε (2011) ενώ οι πάντες πανηγύριζαν για το θρίαμβο της αραβικής άνοιξης και των …σόσιαλ μίντια!
Υπάρχει στη Συρία ένα πλέγμα πληθυσμιακών μειονοτήτων * και χωρών συνδεόμενων μ’ αυτές, άλλες εκ των οποίων (μειονοτήτων/χωρών) επιθυμούν τη διάλυσή της και άλλες το αντίθετο. Ένα από τα μεγαλύτερα φάουλ του Τραμπ, και ένα από τα στιγμιότυπα όπου “χαλάστηκα” με την πάρτη του ήταν το applause στον Αλ-Τσογλάνι, τζιχαντιστή – αρχηγό κράτους – εγγυητή της σταθερότητας και πουλέν των βρωμότουρκων, οι οποίοι φυσικά είναι οι Νο 1 ενδιαφερόμενοι για τη σταθεροποίηση της χώρας, καθότι σε αντίθετη περίπτωση γίνεται αυτό που απορρίπτεις ως γραφικό αφήγημα – δεν είναι τόσο : η αυτονόμηση των Κούρδων.
* πχ. οι Δρούζοι, εκπληκτικά ενδιαφέρουσα ιστορικά θρησκευτική κοινότητα, διαπλέκονται στενά με το Ισραήλ, εντός του οποίου διατηρούν μεγάλο και ιδιαίτερα loyal minority – εξ ου και η επέμβαση.
Καλά τα περί αποτυχίας της αραβικής ανοίξεως έχουν γίνει πλέον καραμέλα στο στόμα του κάθε πικραμένου. Κρίμα που δεν πρόλαβες τότε να το πατεντάρεις!
Άμα αρχίσουμε με το τι θα μπορούσαμε να έχουμε πατεντάρει και από πότε, θα μας πάρουν με τα λεμόνια, και θα έχουν και το δίκιο τους – άσχετα αν θα έχουν ταυτόχρονα και άδικο. 🤪
Θυμάμαι απλώς καμιά φορά αυτό το τσόλι τον Κούλογλου (μετέπειτα …ευρωβουλευτή) να παρουσιάζει ντοκιμαντέρ υμνώντας τη “λιβική επανάσταση” σαν “επανάσταση των νέων και των σόσιαλ μίντια”, και με πιάνει ένα κάτι τις μέσα μου.
Το απορίας άξιον, λέμε τώρα, είναι ότι ο κόσμος δε φαίνεται να συγκρατεί / διδάσκεται από τίποτα. Οι ίδιοι που τον τάιζαν φούμαρα χτες γίνονται μπροστάρηδες της διαφάνειας σήμερα και …η φάρσα συνεχίζεται.
Αυτό που έχω πάρει πατριωτικά (almost literally) είναι το θέμα Σαμαρά. Ελπίζω κάτι κάπως να γίνει γιατί η φάση με Τούρκους, Λίβυους, καλώδια, ΑΟΖ etc etc πάει χοντρά κατά διαόλου. Και κάτι που δεν αντιλαμβάνομαι είναι η …διακριτικότητα με την οποία αντιμετωπίζεται η κυβέρνηση από τους δημοσιολογούντες : “η κυβερνητική αδράνεια ειναι ενετελώς ακατανόητη” …“δεν μπορώ να καταλαβω τι έχουν στο μυαλό τους” …κοκ.
Θέλω να πω …οι τύποι είναι ξέκωλα, αγορασμένοι, “Τούρκοι εσωτερικού”, τι δεν καταλαβαίνουνε;
Αυτό που λέγαμε επί Covid, περί κεντρικής εντολής σε κατά τόπους κυβερνήσεις για υποβάθμιση των χωρών & μετατροπή τους σε failed states κλπ. ισχύει τώρα ακόμα περισσότερο. Άλλωστε όλα έχουν γίνει πιο εύκολα γι’ αυτούς με την εκπληκτική “διαχείριση της πανδημίας” την προηγούμενη περίοδο.
Είμαστε, δηλ., ως χώρα, υπό διάλυση, και αυτό σε πλαίσιο …συνολικής διάλυσης, σε ευρωπαϊκό επίπεδο τουλάχιστον.
Μακάρι κι εγώ να είχα κάπου να στηρίξω τις ελπίδες μου κι ας ήτανε φρούδες. Αλλά δε μου βγαίνει..🙄
Όλο και περισσότερο αισθάνομαι αυτό που ο Παπαγιώργης ονόμαζε “πρώην”.. και ο Snakefinger “a manual of errors”😉
Εγώ πάλι, ελπίζω να μη σοκαριστείς, και με όλη τη (σχεδόν) αγάπη μου για τον Παπαγιώργη …δεν επικοινωνώ μ’ αυτό. Πάντα καλά ξηγιόμουνα, και τα όποια πρόβληματα οφείλονται στη μαλακία των γύρω μου! Now that I’ve said it, I feel liberated, που λέει κι ο mr. Lowery! 😇😊😎
Το γεγονός ότι την αδιαμφισβήτητη αυτή αλήθεια😋 τη συνειδητοποίησα μεγάλος, κατέχει περίοπτη θέση στο προσωπικό μου manual of errors. Παρομοίως και ο νεαρός μεμψίμοιρος εαυτός μου στον κατάλογο των.. “πρώην”😁
Εντωμεταξύ γιατί έχω την εντύπωση ότι πολλοί θα προτιμούσαν στη θέση του Σαμαρά.. τον Κασιδιάρη?
Πολλοί ναι, αλλά όχι και …τόσο πολλοί. Προφανώς γίνεται ντόρος με τον ΗΚ, αλλά αφορά την υπόθεση της εισαγγελέως που ζήτησε την αποφυλάκισή του. Προχτές η αίτηση απορρίφθηκε (μιλάμε για δικαστικό σύστημα, όχι παίξε-γέλασε). Οπότε μια αναμπουμπούλα είναι εύλογη.
Η άποψή μου ήταν εξ αρχής ότι η υπόθεση “ΧΑ – εγκληματική οργάνωση” αποτελεί πρόβα ολοκληρωτισμού. Για την οποία κανένα “αριστερό” πουστάκι δε έβγαλε μιλιά – το αυτό και για τους υπόλοιπους του “δημοκρατικού τοξου”.
Η πλάκα είναι ότι οι της ΧΑ μου είναι από αντιπαθείς έως αδιάφοροι. Αλλά μιλάμε για …πρωτοποριακό διασυρμό της ελληνικής δικαιοσύνης.
Δια να εξηγούμεθα : τον Σαμαρά δεν τον προκρίνω ως …λύση για το μέλλον της χώρας. Το λέω γιατί βγαίνουν σιγά-σιγά διάφοροι απολογητές της κυβέρνησής του και δημιουργούν κλίμα εξωραϊσμμού εκείνης και του ιδίου.
Εδώ το πράγμα, επαναλαμβάνω, έχει στραβώσει άσχημα ιδίως στην εξωτερική πολιτική. Τα άτομα είναι απολύτως επικίνδυνα, τρώμε πλέον σφαλιάρες από τον κάθε ανύπαρκτο, χωρίς καμία αντίδραση, για να μη μιλήσουμε για το “μεταναστευτικό”. Χρειάζεται ένα φρένο, μια μεταβατική κατάσταση, κάποιος να βάλει μια στοιχειώδη τάξη σ’ αυτά τα θέματα τουλαχιστον.
Το θέμα είναι ότι ο Ερντογάν τα έχει καλά σχεδόν με όλες τις χώρες της περιοχής – και όχι μόνον με αυτές – ενώ εμείς με καμία. Και δεν ξέρω αν οι δικοί μας “πατριώτες” διαθέτουν το χιλιοστό έστω της πολιτικής του ευφυίας.
Και όχι μόνο φυσικά οι πατριώτες..
Στο βαθμό που έχω καταλάβει πάντως, οι “πατριώτες” πιστεύουν ότι θα λύσουν το πρόβλημα με τον τσαμπουκά. Έτσι απλά.
Δεν είναι θέμα τσαμπουκά, δεν πιστεύω ότι υπάρχει σοβαρός άνθρωπος που να το πιστεύει αυτό. Υπάρχουν στάνταρ διπλωματικές διαδικασίες οι οποίες “για κάποιο λόγο” απλώς δεν ακολουθούνται. Ο λόγος είναι, επαναλαμβάνω, ότι έχουμε να κάνουμε με Τούρκους εσωτερικού. Όσο χοντρό και αν ακούγεται. Τόσο ηλίθιος / ανίκανος δεν είναι κανένας.
Η “διπλωματία” και οι “διαπραγματεύσεις” δεν προσφέρουν το παραμικρό, αν δεν μπορείς να τις υποστηρίξεις με κάτι πραγματικό. Το πιο κραυγαλέο παράδειγμα είναι η Ουκρανία. Θα έλεγα κάτι και για τον Τραμπ, αλλά είπα να μην το χοντρύνω😇😁
Εν ολίγοις time and again επανέρχομαι στη μόνη κατά τη γνώμη μου “βιώσιμη” πρόταση. Τουτέστιν δύο δεκαετίες τουλάχιστον σκληρής δουλειάς για ξεκίνημα σε όλους τους τομείς χωρίς να σηκώσουμε κεφάλι και ύστερα βλέπουμε. Όλα τα υπόλοιπα είναι λόγια του αέρα.
Το περί 20 χρόνων σκληρής δουλειάς ισχύει. Αλλά ώσπου να περάσουν αυτά τα 20 χρόνια, τι πρέπει να κάνουμε δηλ., να τρώμε σφαλιάρες …όλοθεν, να γίνουμε ο Τζανετάκος του Χαφτάρ ας πούμε;
There is no substitute for time😐
Μια χαρά μπορούμε να τα υποστηρίξουμε και με πραγματικές κινήσεις, συμπεριλαμβανομένης της σύσφιξης σχέσεων με Εβραίους στον άξονα 3+1. Εδώ έχουμε τους …Λίβυους που αμφισβητούν τις θαλάσσιες ζώνες μας και εμείς το παίζουμε “υπεράνω”.
Παρεμπιπτόντως το Ισραήλ έχει τη μεγαλύτερη αναλογία επί του ΑΕΠ για R&D από κάθε άλλη χώρα του κόσμου. Εμείς πάλι έχουμε τη μεγαλύτερη αναλογία επί του ΑΕΠ.. στη ζητιανιά!😅
Κορόιδα ειναι οι Εβραίοι; Πρότυπά μας έπρεπε να είναι.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, το πράγμα είναι απλό : στη …ζώνη επιρροής του (Μεγάλου) Ισραήλ θα είμαστε ούτως ή άλλως. Και αυτό σύμφωνα με το καλό σενάριο, εκτός αν προτιμάμε τους κωλότουρκους – εγώ σίγουρα όχι. Είναι προτιμότερο επομένως να είμαστε σαν σύμμαχοί του παρά σαν …κι εγώ δεν ξέρω τι έχουν στο μυαλό τους τα κουλόπουλα.
Το ότι κανένας εν Ελλάδι δε διαθέτει την πολιτική ευφυία του ΡΤΕ εννοείται. Το πρόβλημα είναι, στο καπάκι αυτού που λες (“ο Ερντογάν τα έχει καλά με όλες τις χώρες ενώ εμείς με καμία”), ότι οι μόνοι με τους οποίους τα έχουμε καλά υποτίθεται είναι …οι Τούρκοι! ότι εμμένουμε δηλ. σαν υπνωτισμένοι στο παραμύθι των “ήρεμων νερών”, τα οποία στην πράξη σημαίνουν για μας πλήρη ακινησία και για τους Τουρκαλάδες πλήρη ασυδοσία. Ενώ ταυτόχρονα (τα ήρεμα νερά) αποτελούν την τέλεια παραπλάνηση για τους “φίλους και εταίρους”. Οι οποίοι όταν τους ζητείται ξαφνικά να μας υποστηρίξουν στο τάδε και το δείνα θέμα απαντούν : μα καλά εσείς δεν τα έχετε βρει; τι θέλετε τώρα στα καλά καθούμενα;
Αμφιβάλλω αν υπάρχει μετά το θάνατο του Κονδύλη μεγαλύτερος οπαδός της realpolitik από μένα😊 Και με τη Ρωσία πρέπει να τα έχουμε καλά και με το Ισραήλ και με όλους – και με την Τουρκία εννοείται αν χρειαστεί – ασχέτως αν συμφωνούμε με την πολιτική τους ή όχι. Με τον εαυτό μας δεν ξέρω πώς θα τα βρούμε!