Ο ρόλος του ρεπόρτερ στο πεδίο της μάχης είναι ο του προβολέα επικοινωνιακής ισχύος του καναλιού. Το μήνυμα που μεταφέρει, άνευ ουσίας ως προς τα τεκταινόμενα, είναι στοιχειώδες : Είμαστε εδώ, στις επάλξεις της ενημέρωσης. * Πέρα από τον τίτλο του “μεγάλης εμβέλειας μέσου” που κάτι τέτοιο συνεπάγεται, σημαίνει και κάτι άλλο. Ότι ως αυτόπτης μάρτυς, γνωρίζει από πρώτο χέρι τι ακριβώς συμβαίνει, και μας το μεταφέρει.
Λίγη συνειδητοποιούν ότι η απόσταση του ρεπόρτερ από το γεγονός είναι επί της ουσίας ίση μ’ εκείνην του τηλεθεατή. Όχι τυχαία, από αληθινές μάχες δεν παρουσιάζεται ούτε ένα στιγμιότυπο. Ίσως κάποια αεροπλάνα, κάποια οχήματα εκ του μακρόθεν και έως εκεί.
Η έμφαση, ή μάλλον η αποκλειστικότητα, παρέχεται σε εντυπωσιοθηρικές ανθρώπινες ιστορίες και εικόνες.
Το αποτέλεσμα επιτυγχάνεται διά της απλής παρουσίας του ρεπόρτερ με κράνος και μικρόφωνο, εν μέσω ερειπίων σπιτιών και καθημαγμένων ανθρώπων – ακούσιων σταρ στο κυνικό θρίλερ των ειδήσεων. Και σε ένα κόσμο σκηνοθετημένο απ’ αρχής μέχρι τέλους από μέσα ενημέρωσης – παραρτήματα πλέον ενός και μοναδικού, πλανητικής εμβέλειας, το αποτέλεσμα αυτό εκτοπίζει κάθε δυνατότητα πρόσβασης σ’ εκείνο που κανείς πλέον δεν θυμάται ως “πραγματικότητα”.

* Κάτι αντίστοιχο με την καθοδηγητική παρουσία ενός “ειδικού” για κάθε περίσταση. Δεν χρειάζεται να φτάσουμε στους σεισμολόγους και τους λοιμωξιολόγους. Ας μείνουμε στο δελτίο καιρού. Αν υπολογίσει κανείς τις φορές που η [μακροπρόθεσμη ιδίως] πρόβλεψη είναι σωστή, θα συνειδητοποιήσει ότι η ουσία βρίσκεται στην ίδια την παρουσία του / της μετεωρολόγου και την μέσω αυτής υποδήλωση : …”είμαστε εδώ. Και είμαστε επιστήμονες, που σημαίνει : μπορούμε να προβλέπουμε. Η υψηλού επιπέδου τεχνογνωσία μας είναι μια ακόμα προσφορά στον τυχερό τηλεθεατή πολίτη …εσένα”.