Η άποψη μου για την κυβέρνηση Μητσοτάκη – για την περίπτωση που ενδιαφέρει κάποιον – είναι ότι πρόκειται για τη χειρότερη κυβέρνηση από καταβολής ελληνικού κράτους, της (πρώτης) Χούντας συμπεριλαμβανομένης. Για “λύση” Σαμαρά έχω μιλήσει σε ανύποπτο χρόνο, από το Φεβρουάριο, στο πλαίσιο μιας ανάγκης όπως – όπως απαλλαγής από αυτήν.
Αλλά αυτό, κάτω, είναι διαφορετικής τάξεως μεγέθους.
Να υποθέσουμε ότι το δικαίωμα που επικαλείται / ασκεί εδώ ο κύριος Μαρινάκης, είναι εκείνο της γνώμης του ως απλού πολίτη; Ή εκείνο που έχει να παύει κυβερνήσεις; Το …Karditstakra πάντως, δείχνει να επιχαίρει για το δεύτερο.
(Visited 76 times, 1 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Το συγκεκριμένο απόσπασμα πάντως προέρχεται από συζήτηση του Βαγγέλη Μαρινάκη με τον αρχιπαπαρολόγο Μπόρις Τζόνσον, κατά τη διάρκεια της οποίας ο πρώτος αναδεικνύεται σε λαμπρό φάρο της κοινής λογικής.
https://www.amna.gr/home/article/930274/Economist-Impact—Mporis-Tzonson-Na-uperaspistoume-tis-dimokratikes-axies–na-epimeinoume-stis-kuroseis-kata-tis-Rosias—Topothetisi-Baggeli-Marinaki
Στην εποχή της αδιαφιλονίκης κυριαρχίας του φαίνεσθαι είναι παρήγορο να βλέπεις επιτέλους κάποιον που θέτει ως βασική προτεραιότητα τα λεφτά.
https://youtu.be/Sumq7cU5dlM?si=VUPiWSzsHV3-1W0g
Το ερώτημα είναι υπό ποια ιδιότητα συζητάει ο ΒΜ με τον άνθρωπο που ως “πρωθυπουργός της Αγγλίας” – ορντινάτσα του Μπάιντεν, ακύρωσε τις ρωσοουκρανικές διαπραγματεύσεις ενώ αυτές είχαν ήδη καταλήξει σε θετικό αποτέλεσμα.
Κατά τ’ άλλα, αφενός δε νομίζω ότι ο εν λόγω είναι ο μόνος που θέτει ως βασική προτεραιότητα τα λεφτά – οι πάντες αυτό κάνουν ανερυθρίαστα. Ούτε ότι ξεφεύγει απ’ τον κανόνα του φαίνεσθαι. “Τουναντίον”, η ποδοσφαιροποίηση του δημόσιου χώρου της οποίας είναι …επίσημα πρωταγωνιστής, αποτελεί την επιτομή του φαίνεσθαι.
Κι όμως τα λεφτά ως πολιτική προτεραιότητα έχουν εξαφανιστεί εντελώς από το δημόσιο διάλογο. Το γεγονός ότι όλες ανεξαιρέτως οι δυτικές πολιτικές – του τραμπ(ουκ)ισμού περιλαμβανομένου – από τήν πανδημία και μετά καταλήγουν σε οικονομική καταστροφή, δεν φαίνεται να ενδιαφέρει κανένα.
(Η πλάκα είναι ότι ενώ κάνουμε αυτή τη συζήτηση βρίσκομαι σε “αντιπαράθεση” με μια τράπεζα, τον “αρμόδιο” της οποίας διασώζει – προς το παρόν – η απόσταση στην οποία βρίσκεται)
Μα …ακριβώς ο Trump είναι που δεν δεν αναφέρεται σε τίποτα άλλο από τα λεφτά, παρέχοντας το φοβερό επιχείρημα στους απανταχού ηλίθιους να μιλάνε για “επιχειρηματία και όχι πολιτικό” κτλ. κτλ.
Το θέμα κατά την άποψη μου δεν είναι αν τα πάντα γίνονται για τα λεφτά (αυτό εννοείται), αλλά για ποιών τα λεφτά γίνονται. Σίγουρα πάντως όχι για τα “δικά μας”.
Πράγματι ο Τραμπ είναι ο μόνος πολιτικός που έχει αναδείξει θεμελιώδη προβλήματα των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών. Λύσεις.. όχι και τόσο. Το μόνο καλό που έκανε για την οικονομία της πατρίδας του, είναι ότι συνέχισε την πολιτική ξεζουμίσματος των Ευρωπαίων συμμάχων του που εγκαινίασε η κυβέρνηση Μπάιντεν.
Εμείς εδώ στην Ευρώπη βέβαια είμαστε υπεράνω χρημάτων.
Καλά εμείς εδώ είμαστε …πνεύμα και ηθική, κατά την προαιώνια τακτική “μας”. Ως προς τους Αμερικανούς πάντως, προεξάρχοντος του Τραμπακουλόπουλου, μια ζωή για bucks & dollars τους ακούς να μιλάνε.
In God we trust🤑🤑