Έψαξα σε διάφορα αυτοονομαζόμενα fact checking sites για επιχειρήματα εναντίον της νέας “συνωμοσιολογικής θεωρίας” περί μαγνητών που στέκονται, βλ. …κολλάνε, στο δέρμα των ανθρώπων στο σημείο του εμβολιασμού [μπορεί κανείς να δει το βίντεο που μου έστειλε ο φίλος Emmanouel https://www.brighteon.com/46dee474-36c6-4172-8d41-a086ea7f5b64].
Κάποια περιστατικά στο βίντεο είναι ελαφρώς περίεργα, καλό είναι κανείς να κρατάει επιφυλάξεις, κάποια άλλα όχι.
Ως προς το fact checking πάντως, ενώ τα texts ξεκινούν κατά κανόνα με φράσεις όπως “οι επιστήμονες καταρρίπτουν τις νέες φήμες”, αυτό που επακολουθεί δεν πιάνει καν τα επίπεδα της “επιστήμης” όπως υπηρετείται από καταβολής “πανδημίας”.
Τα επιχειρήματα είναι του τύπου “παρουσιάζουμε ως δεδομένο αυτό που ήρθαμε να αποδείξουμε” : αυτό που φαίνεται να συμβαίνει, δεν συμβαίνει, γιατί είναι αδύνατο να συμβαίνει. Έτσι απλά, “τα εμβόλια δεν έχουν παρασκευαστεί με μαγνητικά υλικά”.
Ένα ακόμα ακλόνητο επιχείρημα : ακόμα και αν δεχτούμε ότι υπάρχουν μαγνητικά υλικά [“που δεν υπάρχουν!”] κατά ποια έννοια αυτό αποδεικνύει ότι το εμβόλιο δεν λειτουργεί;
Παρατηρεί κανείς εδώ ότι το βασικό argument της “θεωρίας συνωμοσίας” απλώς αγνοείται. Ας το θυμίσουμε : τα εμβόλια μεταφέρουν μικροσυσκευές που θα χρησιμεύσουν για τον έλεγχο των ασθενών μέσω του δικτύου 5G. Το οποίο έρχεται “επιτέλους” τώρα, κατά “σατανική” σύμπτωση και μετά από “διόλου περίεργες καθυστερήσεις” 3 χρόνων τουλάχιστον.

“Ίσως” [εσείς θα το κρίνετε] να έχει κάποια σχέση με αυτά το παρακάτω ρεπορτάζ της Ναυτεμπορικής [η επίσημανση από τον stcigar]

Ερευνητές στο Columbia Engineering αναφέρουν πως δημιούργησαν αυτό που, όπως λένε, είναι το μικρότερο σύστημα μεμονωμένου τσιπ (single-chip system), όγκου κάτω του 0,1 κυβικού χιλιοστού- μικρό σαν κόκκο σκόνης και ορατό μόνο με μικροσκόπιο.
Η επικοινωνία με αυτό, καθώς και η τροφοδοσία του με ενέργεια, γίνεται μέσω μικροκυμάτων. Η σχετική έρευνα δημοσιεύτηκε στο Science Advances.
«Θέλαμε να δούμε πόσο μακριά μπορούσαμε να πάμε τα όρια ως προς το πόσο μικρό θα μπορούσαμε να κάνουμε ένα λειτουργικό τσιπ» είπε ο επικεφαλής της έρευνας, Κεν Σέπαρντ. «Είναι μια νέα ιδέα “τσιπ ως σύστημα”- ένα τσιπ που, μόνο του, χωρίς τίποτα άλλο, αποτελεί ένα πλήρως λειτουργικό ηλεκτρονικό σύστημα. Αυτό θα ήταν επαναστατικό για την ανάπτυξη ασύρματων, μικροσκοπικών ιατρικών συσκευών που μπορούν να αντιλαμβάνονται διαφορετικά πράγματα, να χρησιμοποιούνται σε κλινικές εφαρμογές και να εγκριθούν για ανθρώπινη χρήση».
Στην ομάδα συμμετείχε και η Ελίζα Κονοφάγου, διακεκριμένη επιστήμονας- καθηγήτρια Βιοϊατρικής Μηχανολογίας και καθηγήτρια ακτινολογίας, καθώς και ο Στίβεν Λη, διδακτορικός στο εργαστήριο της κ. Κονοφάγου. Ο σχεδιασμός έγινε από τον διδακτορικό Τσεν Σι.
Το τσιπ, που είναι πλήρως εμφυτεύσιμο, κατασκευάστηκε στην Taiwan Semiconductor Manufacturing Company με επιπλέον τροποποιήσεις στις εγκαταστάσεις του Columbia και το City University of New York Advanced Science Research Center (ASRC) Nanofabrication Facility.
Όπως είπε ο Σέπαρντ, «είναι ένα καλό παράδειγμα τεχνολογίας “πέρα από τον Μουρ”– παρουσιάσαμε νέα υλικά σε στάνταρ συμπληρωματικό μεταλλικό οξείδιο- ημιαγωγό για να παρέχουμε νέες λειτουργίες».
Όπως είπε η κ. Κονοφάγου, «οι υπέρηχοι συνεχίζουν να αναπτύσσονται ως προς την κλινική τους σημασία, καθώς καθίστανται διαθέσιμα νέα εργαλεία και τεχνικές. Αυτή η δουλειά συνεχίζει αυτή την τάση».
Στόχος της ομάδας είναι η ανάπτυξη τσιπ που μπορούν να εισαχθούν στο σώμα με υποδερμική βελόνα και να επικοινωνούν μέσω υπερήχων, παρέχοντας πληροφορίες σχετικά με κάτι που μετρούν τοπικά. Υπάρχουσες συσκευές μετρούν τη θερμοκρασία του σώματος, ωστόσο η ομάδα δουλεύει πάνω σε πολλές άλλες εφαρμογές.
Σημειώνεται πως εμφυτεύματα χρησιμοποιούνται ήδη ευρέως για την παρακολούθηση και καταγραφή βιολογικών σημάτων/ ενδείξεων και την αντιμετώπιση ασθενειών. Το ενδιαφέρον για τον σχεδιασμό ασύρματων, μικρών και εμφυτεύσιμων ιατρικών συσκευών είναι μεγάλο, καθώς θα επέτρεπαν λεπτομερή παρατήρηση ζωτικών ενδείξεων για ιατρικούς σκοπούς– από τη θερμοκρασία μέχρι τα επίπεδα γλυκόζης ή εφίδρωσης.