“Πράξεις τρομοκρατίας που προωθούν ένα ευρύ φάσμα μισαλλόδοξων ιδεολογιών συνεχίζουν να τραυματίζουν, να βλάπτουν και να σκοτώνουν χιλιάδες αθώους ανθρώπους κάθε χρόνο.
Παρά τη διεθνή καταδίκη της τρομοκρατίας, τα θύματα και οι επιζώντες της συχνά δυσκολεύονται να ακουστούν οι φωνές τους, να υποστηριχθούν οι ανάγκες τους και να διασφαλιστούν τα δικαιώματά τους. Τα θύματα συχνά αισθάνονται ξεχασμένα και παραμελημένα μετά την άμεση επακόλουθη περίοδο μιας τρομοκρατικής επίθεσης, με σοβαρές συνέπειες γι’ αυτά. Λίγα κράτη-μέλη διαθέτουν τους πόρους ή την ικανότητα να καλύψουν τις μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες ανάγκες των θυμάτων της τρομοκρατίας, ώστε να μπορέσουν να ανακάμψουν πλήρως, να αποκατασταθούν και να επανενταχθούν στην κοινωνία. Τα περισσότερα θύματα μπορούν να ανακάμψουν και να αντιμετωπίσουν το τραύμα τους μόνο μέσω μακροχρόνιας, πολυδιάστατης υποστήριξης, που περιλαμβάνει σωματική, ψυχολογική, κοινωνική και οικονομική βοήθεια.
Τα κράτη-μέλη έχουν την πρωταρχική ευθύνη να υποστηρίζουν τα θύματα της τρομοκρατίας και να διασφαλίζουν τα δικαιώματά τους. Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών έχει σημαντικό ρόλο στην υποστήριξη των κρατών-μελών για την εφαρμογή της Παγκόσμιας Στρατηγικής Καταπολέμησης της Τρομοκρατίας των Ηνωμένων Εθνών, δείχνοντας αλληλεγγύη και παρέχοντας υποστήριξη στα θύματα της τρομοκρατίας· προσφέροντας βοήθεια για την ανάπτυξη ικανοτήτων· δημιουργώντας δίκτυα· και παρέχοντας υποστήριξη σε οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, ιδιαίτερα σε ενώσεις θυμάτων· και ενθαρρύνοντας τα κράτη-μέλη να προωθούν, να προστατεύουν και να σέβονται τα δικαιώματα των θυμάτων της τρομοκρατίας. Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών παρέχει τεχνική βοήθεια και ανάπτυξη ικανοτήτων στα κράτη-μέλη και στις ενώσεις θυμάτων για την καλύτερη αντιμετώπιση των αναγκών των θυμάτων της τρομοκρατίας“.

Αυτή είναι η φετινή ανακοίνωση ΟΗΕ για την “παγκόσμια μέρα μνήμης των θυμάτων της τρομοκρατίας”. Ο ορισμός της αφήνεται εντέχνως ασαφής, ανοιχτός σε ποικίλες ερμηνείες.
Το κείμενο είναι ενδιαφέρον, προερχόμενο από ένα οργανισμό που πρωτοστατεί στην τρομοκράτηση των πολιτών σε οικουμενικό επίπεδο. Που μέσω του επικοινωνιακού θρίλερ της κλιματικής αλλαγής κρατάει τον κόσμο σε κατάσταση σοκ και δέους. Και που, με το παρακλάδι αυτού, W.H.O. έχει συμβάλλει στην καταστροφή της οικονομίας / κοινωνικής συνοχής των χωρών του ανεπτυγμένου κόσμου (βλ. τις υπαγορευμένες από αυτόν πολιτικές της “πανδημίας”) στην πορεία για την εξομοίωσή τους με εκείνες του “αναπτυσσόμενου”, μέσω της λαθρομετανάστευσης την οποία προωθεί επίσης.
Στο βίντεο, κάτω, μπορεί κανείς να δει την καλοταϊσμένη σαύρα Αντόνιο Γκουτιέρεζ, ένα είδος αναβαθμισμένης ενσάρκωσης της “μπαναλιτέ του κακού” * : όπως ο πάλαι ποτέ Άιχμαν, έτσι και ο εν λόγω θα απαγγείλει με γραφειοκρατική ευσυνειδησία ό,τι ακριβώς υπογορεύουν τα “μεγάλα αφεντικά”, αδιάφορος για την αλήθεια, το ψέμα ή τις συνέπειες.

* Ποτέ δεν είναι αργά για να προτείνει κανείς το βιβλίο της Χάνα Άρεντ : “Ο Άιχμαν Στην Ιερουσαλήμ – Η Κοινοτυπία Του Κακού” (Εκδόσεις Θύρσος)