Θυμάμαι τον κύριο Αϋφαντή να προβλέπει τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών, με την εγκατάσταση της κουστωδίας των αποκεφαλιστών στη Δαμασκό (Δεκέμβριος). Αυτό που δύσκολα θα μπορούσε ακόμα και αυτός να προβλέψει, είναι το επίπεδο αθλιότητας μιας κυβέρνησης, η οποία όχι απλώς αδιαφορεί για τις σφαγές που συντελούνται εναντίον ανθρώπων που προσβλέπουν σ’ αυτήν, αλλά, αρνείται, δια στόματος υπουργού Ραγιαπετρίτη, ακόμα και να τις καταδικάσει. Τη σημασία της ανάλυσης του έμπειρου διπλωμάτη αδυνατώ να την τονίσω αρκετά.
(Visited 69 times, 35 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Υπάρχουν και χειρότερα. Τουλάχιστον αυτούς τους ξελάσπωσε τελευταία στιγμή ο Δένδιας. Από το πρωί έχω ελέγξει τέσσερα τουλάχιστον μεγάλα ειδησεογραφικά σάιτ (αναφέρω ενδεικτικά The Guardian, Fox News, El Pais καί το αντιερντογανικό Turkish Minute) και δεν μπόρεσα να το εντοπίσω ΚΑΝ ως είδηση.
Παίζει να είναι πρωτοσέλιδο μόνο στην Ελλάδα!
Εν τω μεταξύ λόγω άλλων ασχολιών αδυνατώ να τσεκάρω όπως πρέπει το τι ακριβώς γινεται με τους Κούρδους, οι οποίοι προχώρησαν σε συμβιβασμό με τον Αλ Τσογλάνι. Αν αυτό είναι αλήθεια, τα πράγματα περιπλέκονται για μας : αυτό σημαίνει “σταθεροποίηση” της Συρίας και μάλιστα υπό τη αιγίδα των σκατότουρκων. Να δεις που θα του κάτσει χοντρά η μπίλια του κυρ-μαλάκα, και θα γίνει master of the game από Αν. Μεσόγειο μέχρι Βρυξέλλες. Αυτό που λείπει είναι να τα βρει και με τους Εβραίους, να φύγουν τελείως οι Αμερικανοί απ’ το κάδρο και …τετέλεστετ.
Ούτε οι Αμερικανοί ενδιαφέρονται για μας ούτε οι Εβραίοι. Αυτά είναι κατά την ταπεινή μου άποψη φαντασιώσεις των ελληνικών εθνικιστικών κύκλων, όπως και το κουρδικό κράτος που θα έκοβε την Τουρκία στη μέση. Ευελπιστώ μάλιστα ότι δεν ενδιαφέρονται για μας ούτε οι Τούρκοι.
Η εκκωφαντική σιωπή των ξένων ΜΜΕ πάντως δείχνει ξεκάθαρα κατά τη γνώμη μου ότι το σκηνικό της καταστολής πραγματοποιήθηκε με την απόλυτη έγκριση των ΗΠΑ, της ΕΕ, της Τουρκίας και πιθανότατα του Ισραήλ. Δεν αποκλείεται φυσικά τα ελληνικά ΜΜΕ να έδειξαν υπερβάλλοντα ζήλο στην προβολή και την κάλυψη του θέματος (όπως αντίστοιχα στο γιουγκοσλαβικό εμφύλιο ασχολούνταν – σε αντίθεση με όλο τον υπόλοιπο δυτικό κόσμο – μόνο με τα πάθη των Σέρβων) αλλά τουλάχιστον δεν το απέκρυψαν εντελώς.
Γενικά ένας Θεος ξέρει τι γίνεται ακριβώς, και έτσι και κάποιος έχει περιορισμένο χρόνο, όπως περιστασιακά εγώ, αποκλείεται να αποκτήσει σοβαρή εικόνα. Χτες διάβαζα περί “ενσωμάτωσης Κούρδων στο συριακό κράτος – σοβαρό βήμα για τη σταθεροποίησή του” (no good news for us obviously) σήμερα διαβάζω ότι …σε νέο κύκλο εμφυλίου μπαίνει η Συρία. Δηλαδή ..FUCK ME AND LEAVE ME!
Ένα ενδιαφέρον θέμα, όχι μόνο για το αξιοσημείωτο amount ηλιθιότητας με το οποίο προσεγγίζεται απ’ τα δυο “αντίπαλα στρατόπεδα”, είναι το του βουλευτή της “Νίκης” με τα βέβηλα “έργα τέχνης”. Θα επανέλθω – I guess so anyway.