Μιλάμε εδώ για μη-ανθρώπινες οντότητες, οι οποίες κυκλοφορούν στην κοινωνία με τη μορφή “γιατρών”, “πολιτικών” και “δημοσιογράφων”. Τα στοιχεία γι’ αυτό είναι απολύτως επαρκή και δεν χρειάζεται να τα επαναλάβω. Υπήρχε απλώς κάτι ακόμα που δεν ήξερα – δεν είχα ακούσει να το επισημαίνει κάποιος, το έμαθα από προσωπική εμπειρία :
Ενώ αυτό που απαιτείται για τον “εμβολιασμένο” συνοδό ασθενούς σε δημόσιο νοσοκομείο είναι ένα ράπιντ τεστ [6-7 Ε] ανανεούμενο ανά τρίτη ημέρα, για τον “ανεμβολίαστο” απαιτείται ένα …PCR test [γύρω στα 45-50 Ε] ανανεούμενο εντός του ιδίου διαστήματος. Τουτέστιν, 500 Ε το μήνα για τον συνοδό ασθενούς. Αυτό ενώ, εξακριβωμένα, “εμβολιασμένοι” και “ανεμβολίαστοι” μεταδίδουν εξ ίσου τη φοβερή ασθένεια [η οποία βρίσκεται σε ύφεση, σύμφωνα με το υπουργείο]. Και, επομένως, σε περίπτωση νόσησης, είναι εξ ίσου επιτακτικό και για τους δύο να διαγνωσθεί. Δεδομένης της καταστρατήγησης εδώ κάθε έννοιας λογικής και της μέσω αυτής πρόκλησης τεράστιας ταλαιπωρίας σε τεράστιο αριθμό ανθρώπων, προκύπτει ένα ερώτημα με δύο σκέλη, θεωρητικό και πρακτικό.
Ως προς το πρώτο : πότε ακριβώς η κοινωνία μετατράπηκε σε στρατόπεδο, με τους “παλιούς” της υποθέσεως [“γιατρούς”, “πολιτικούς”, “δημοσιογράφους”] να κάνουν ανεξέλεγκτοι γυμνάσια, στους “νεοσύλλεκτους” [εμάς]; Ως προς το δεύτερο : έχει νόημα να προσπαθήσει κανείς να κάνει κάποια [νομική πχ., ή …επαναστατική] κίνηση εναντίον τους; ή πρέπει να αισθάνεται αφελής και μόνο που το σκέφτηκε;

ΥΓ. Επειδή οι ελπίδες πολλών, μεταξύ των οποίων και εμού κατά καιρούς, εναποτίθενται σε μια κυβερνητική αλλαγή, να επισημάνω / υπενθυμίσω δυο τινά. Το πρώτο είναι ότι ο κύριος Τσίπρας μιλάει σαφώς για κυβερνητική συνεργασία, η οποία δύσκολα νοείται χωρίς τη συμμετοχή του κυρίου Ανδρουλάκη [πρώτη φράση του ως προέδρου ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ : “υποχρεωτικός εμβολιασμός για όλους”].
Το δεύτερο αφορά σε προ διετίας δήλωση του ανατριχιαστικού κυρίου Γεροτζιάφα, καθηγητή Σορβόνης or something, και σύμβουλου του κυρίου Τσίπρα :
«Οριζόντιος εμβολιασμός πάνω από τα 12 έτη. Με ποινές αυστηρές. Δεν ξέρω αν θα πρόκειται για πρόστιμα, ή αν θα γίνει η ζωή δύσκολη αυτών που δεν εμβολιάζονται. Πρέπει οι ποινές να είναι αυστηρές ώστε να μην δίνουν το περιθώριο να ξεφεύγει κάποιος, ακόμα κι αν έχει την οικονομική δυνατότητα να το κάνει.
Δεν μπορούμε να ανεχτούμε να τιναχτούν στον αέρα οι κοινωνίες μας επειδή ένα 10%-20% αλητών, αντιεμβολιαστών ή ανοήτων έχει αποφασίσει να κάνει αυτό το πράγμα».