Ούτε συμπαθής μου είναι, τα ‘χουμε ξαναπεί, ούτε αντίπαλο δέος, ούτε και λύση αποτελεί στην υπάρχουσα κατάσταση.
Αλλά με αηδιάζει η ευκολία με την οποία τα λασπομίντια, συστημικά και “εναλλακτικά” τοιαύτα, απονέμουν τίτλους και χαρακτηρισμούς που τους βολεύουν.
Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, όπως και άλλες, ακόμα κι αν μιλάει από σκοπιμότητα, επί της ουσίας έχει δίκιο. Πώς να το κάνουμε δηλαδή;

ΥΓ : Ποιες “ουρανομήκεις παπάτζες” …ρε βλάκα;