Μετά τη λέξη “κορωνοϊός”, δεύτερο σε συχνότητα ρεφρέν σε πάνελ και δελτία είναι το: “έχουμε μπει σε μια νέα πραγματικότητα”. Είναι φανερό ότι πρόκειται για φράση -“παραγγελιά”, που προορίζεται δια της συνεχούς επαναλήψεως να εντυπωθεί στο μυαλό του πολίτη.
Πόσο νέα είναι αυτή η πραγματικότητα; όσο μεγάλη είναι η απόσταση virtual και reality, για κάποιον που κωλύεται να διακρίνει τα όρια ανάμεσά τους…
Αυτό που σηματοδότησε το millennium, ήταν ένα είδος “επικοινωνιακής έξαρσης”, που αποτελούσε βαθειά διαστροφή του επικοινωνιακού φαινομένου: εποχή αμετροέπειας και κυριαρχίας ακραίων χαρακτηρισμών, τάσης που ενθαρρύνθηκε απ’ την υπερπροώθηση της πρακτικής ανταλλαγής [κυρίως ανωνύμων] μηνυμάτων …εξ αποστάσεως. Αυτό ακριβώς, το “εξ αποστάσεως”, το “από μακρυά κι αγαπημένοι (;)”, είναι που επισημοποιείται, σε πρωτόγονες συνθήκες πανικού, τεχνητά πολλαπλασιασμένου, αλλά και δικαιολογημένου απ’ την πλευρά μας, αφού …ο φόβος φυλάει τα έρμα.
Ένας λόγος που οι νεαρότερες ηλικίες δεν συμμορφώνονται με τις οδηγίες [ούτε και θα συμμορφωθούν, αν δεν μετατραπούν σε εντολές] είναι η καλιεργημένη σύγχυση ανάμεσα σε virtual και αληθινή πραγματικότητα. Αποτέλεσμα, οι millennials να βιώνουν την ιστορία με τον κορωνοϊό από “απόσταση ασφαλείας”, σαν περιπέτεια στην οθόνη, σαν αφορμή για χαριτωμενιές στο Instagram.
Άλλος λόγος που δεν συμμορφώνονται, είναι οι οχετοί των σλόγκαν, από πολιτικάντηδες και ου μόνον, περί του “νέου ενάντια στο παλιό”, εξ ορισμού αγνού και αμόλυντου του πρώτου, διεφθαρμένου και παρηκμασμένου του δεύτερου, και οι γλοιώδεις κολακείες προς τους νέους, από ενήλικους που …είχαν κάτι να κερδίσουν. Το αποτέλεσμα είναι φανερό στα ηλικιακά στρώματα από 29 και κάτω: η πλήρης απαξίωση των άνω των 40 ως “γέρων”, για να μη μιλήσουμε για το …status που απολαμβάνουν οι ανήκοντες στην “τρίτη ηλικία” [70 plus]. Μήπως είναι λίγο αργά για να ενδιαφερθούν γι’ αυτούς, “νέοι άνθρωποι” που έχουν γαλουχηθεί με τέτοιες μεθόδους;

Πέραν της “νέας πραγματικότητας” και της εν γένει προτροπής στον πανικό, υπάρχει άλλο ένα ρεφέν που δίνει τον τόνο σε ειδήσεις και πάνελ: το εγκώμιο της κινέζικης κυβέρνησης για την αποτελεσματικότητά της. Το ότι αυτή εμφανίσθηκε κατόπιν εορτής, βλ. εγκληματικής ολιγωρίας, μικρή σημασία έχει για τους τηλεορασάνθρωπους.
…Φοβάμαι ότι μικρή σημασία πρέπει να έχει πλέον και για μας.
Με τον πανικό να απειλεί τους πάντες [πλην millennials], δεν φαίνεται να υπάρχουν περιθώρια για ημίμετρα τύπου “βλέποντας και κάνοντας”.
Δεν το πιστεύω ότι το λέω αλλά, εδώ που φτάσαμε, το ρεφρέν που πρέπει να κυριαρχήσει στο δημόσιο χώρο είναι αυτό:
“Κάντε το όπως οι Κινέζοι”.
Μήπως και ξεμπερδέψουμε μια ώρα αρχύτερα.