Τα άτομα που ετοιμάζονται να περιφέρουν ξανά υπερήφανα τους κώλους, τα “βοηθήματα” και τα ριγέ τους λάβαρα, νομίζουν ότι μας διαφεύγει η αληθινή ιστορία πίσω απ’ τη δικαιωματολογία τους : εδώ έχουμε να κάνουμε με επαγγελματικά οργανωμένη καμπάνια, διαφημιστική των σεξουαλικών γενικώς και αορίστως αποκλίσεων. Κάποιοι από μας δεν έχουμε πρόβλημα [σιγά τα ωά] να δεχτούμε τη διαφήμιση του “ορθόδοξου” έρωτα, του θεσμού της οικογένειας κλπ. ως ζητούμενα πίσω απ΄τα προϊόντα της πολιτιστικής βιομηχανίας αιώνων. Καλό θα ήταν αντίστοιχα, ως προϋπόθεση στοιχειώδους διαλόγου, να δέχονταν κάποιοι την επεκτατική φύση του, διεθνούς και με εγνωσμένους σπόνσορες, ΛΟΑΤΚΙ κινήματος.
Πράγμα μάλλον δύσκολο, αν κρίνει κατ’ αρχήν κανείς απ’ την αισθητική τους, συμπυκνούμενη σε μια λέξη : Eurovision.
Στόχος της δικαιωματιστικής καμπάνιας είναι τα νεότερα τμήματα του πληθυσμού, το “επαναστατικό” ρεπερτόριο των οποίων εμπλουτίζεται με περαιτέρω λόγους δυσφορίας προς τους “γέρους” = όσους δεν διαθέτουν την “ευελιξία” που απαιτείται για την προσαρμογή στα νέα δεδομένα.
Αν απ’ τα ‘70s η, σπάνια και περιστασιακή ως τότε, “ανησυχία” του εφήβου ως προς το φύλο του έπαιρνε χροιά επαναστατικότητας [με αιχμή του δόρατος την ποπ κουλτούρα] στην εποχή μας η τάση κρατάει σταθερά μια “επαναστατική” χροιά, έχοντας ενταχθεί στο σκληρό πυρήνα της κρατικής ιδεολογίας : προ διμήνου ένα διαταραγμένο transgender άτομο σκότωσε μαθητές και δασκάλους σε ένα χριστιανικό γυμνάσιο του Nashville. H “ανταπόκριση” του “Προέδρου Μπάιντεν” δεν αφορούσε τους συγγενείς των θυμάτων, αλλά την … στοχοποιημένη transgender κοινότητα, την οποία χαρακτήρισε ραχοκοκκαλιά του έθνους.
Τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας βρίσκονται “υπό διωγμό”, τη στιγμή που τείνουν να δεσπόσουν στην κοινωνία, εκπροσωπούμενοι δια νόμου σε όλα τα μήκη και πλάτη της διαδικασίας [μη] παραγωγής, με κριτήριο όχι πάντα κάποια επαγγελματική επάρκεια αλλά, de facto, το σεξουαλικό προσανατολισμό τους.
Θα μου πεις, ήταν ακριβώς “αξιοκρατία” αυτό που απειλείται σήμερα απ’ τον ξέφρενο δικαιωματισμό; Ήταν λιγότερο ρατσισμός αυτός που απέκλειε τον ομοφυλόφιλο από μια θέση που άξιζε, απ’ αυτόν που τον επιβάλλει σε μια που δεν αξίζει;
Όχι βέβαια. Αλλά αυτό τι σημαίνει; ότι υπάρχουν όρια στο πόσο μπορεί να χειροτερέψει μια ήδη δυσάρεστη κατάσταση;