40 χρόνια απ΄την κυκλοφορία του τελευταίου άλμπουμ των Abba, ο κόσμος ετοιμάζεται [;] να υποδεχτεί ένα σουρεαλιστικό όχι-ακριβώς-reunion.
Τραγούδια καινούργια υπάρχουν, δύο απ’ αυτά έχουν παρουσιαστεί [και είναι ανάξια λόγου], αναμένονται και τα υπόλοιπα, καθότι το πρότζεκτ αφορά ολόκληρο άλμπουμ. Κάπου εδώ σταματούν τα τετριμμένα και περνάμε στο σουρεαλιστικό σκέλος : την “περιοδεία” με την οποία οι όχι-ακριβώς-αειθαλείς Σουηδοί θα προωθήσουν το άλμπουμ. Οι Andersson, Ulvaeus, Faltskog, Lyngstad μιλούν για ένα νέο είδος συναυλιακής εμπειρίας, μια πρώτη γεύση της οποίας θα απολαύσει το λονδρέζικο κοινό, τον Μάιο του 2022 : πρωταγωνιστές θα είναι οι ψηφιακές βερσιόν του γκρουπ [προσοχή, τονίζουν : όχι ολογράμματα…] οι οποίες θα εμφανίζονται στη σκηνή τη συνοδεία 10μελούς συγκροτήματος [ουχί ψηφιακού], επί σειρά ημερών, στο Olympic Park της πόλης. Τα εισιτήρια πωλούνται από …σήμερα.
“Μπαίνουμε κυριολεκτικά σε αχαρτογράφητα νερά”, δηλώνει ευτυχής ο Andersson, που φαίνεται να κρατά τα ηνία. “Με τη βοήθεια των νεαρών εαυτών μας, ταξιδεύουμε στο μέλλον”. Οι “νεαροί εαυτοί” έχουν δημιουργηθεί με τη χρήση τεχνολογίας motion capture [στην ορθή, …ενημερωμένη σύνταξη : motion capture τεχνολογία] την ίδια που χρησιμοποιείται για την ενεργοποίηση των CGI [computer – generated imagery] οντοτήτων που καθιστούν την παρακολούθηση της πλειονότητας των χολιγουντιανών παραγωγών τοξική εμπειρία.
Το γκρουπ φιλμογραφήθηκε με τα κατάλληλα, εφαρμοστά κοστούμια ώστε οι ψηφιακές αναδημιουργίες να προκύψουν με τη μέγιστη δυνατή ακρίβεια. O Wayne McGregor, από το Royal London’s Ballet χορογράφησε την κίνηση, και ένα team …850 ατόμων από την εταιρία εφέ industrial Light & Magic του George Lucas σχεδίασε και “έδωσε ζωή” στα avatars. Abbatars, τα προτιμά ο Bjorn.
Ο σκηνοθέτης της παράστασης υπόσχεται “τεχνολογική μαγεία, πρωτόγνωρη μέθεξη και πρωτοποριακή διασκέδαση. Πάνω απ’ όλα”, τονίζει, “στην καρδιά όλων αυτών, έχουμε, νέα τραγούδια, νέες κινήσεις, κλασικά τραγούδια, κλασικές κινήσεις.”
Άλμπουμ και κονσέρτα αναβάλλονταν εδώ και κάποια χρόνια. Το κόνσεπτ ανακοινώθηκε για πρώτη φορά το 2016. Ένα χρόνο αργότερα, ο Andersson θα δήλωνε: “θα χρειαστεί χρόνος. Χρειάζεται χρόνος για να ψηφιοποιήσεις ένα πρόσωπο”. Άλλο ένα χρόνο μετά, το BBC ανακοίνωσε την προβολή ενός σώου με πρωταγωνιστές τα περίφημα avatars. Δεν προβλήθηκε ποτέ.
Τα μέλη του γκρουπ με σειρά δηλώσεων έχουν επανειλημμένα αρνηθεί την περίπτωση επανεμφάνισης.
Τι άλλαξε την απόφαση τους; ίσως το ότι δεν πρόκειται για επανεμφάνιση.
Οι κοινοτοπίες των πάλαι ποτέ συζύγων / φίλων / συνεργατών περί το πόσο συγκινημένοι αισθάνονται / πόσο αξέχαστη υπήρξε η εμπειρία της συνάντησης μετά από τόσα χρόνια, δίνουν και παίρνουν. Κρατάμε την απάντηση του Bjorn Ulvaeus στην ερώτηση :
“Γιατί τώρα αυτό το σόου;”
“Θέλαμε να το κάνουμε όσο ακόμα είμαστε ζωντανοί”.
ΥΓ. Μπορεί τα Abbatars να μην είναι ολογράμματα. Αλλά το αποτέλεσμα επί της ουσίας [απουσίας] είναι ακριβώς το ίδιο. Παραπέμπω όσους ενδιαφέρονται, στο όχι άσχετο με τα παραπάνω post : Η ΝΕΚΡΟΛΑΓΝΙΚΗ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΣ ΤΟΥ ΟΛΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΜΑΣ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Next step το virtual ακροατηριο ! Θα πληρωνεις για να στελνεις τον virtual εαυτο σου στο .”live” .. Αν και το live σαν εννοια ακουγεται αναχρονιστικη πια..
Οπως και να χει , απ τους ΑΒΒΑ κραταω αγαπησιαρικα καποιες στιγμες ποπ ευφοριας . Ελπιζω να εχουνε καταφερει να γραψουν και κανενα τραγουδι της προκοπης , αν και οταν ακους πολλα ταρατατζουμ ειναι γιατι καπου χωλαινει το μουσικο μερος ..
Η πλάκα είναι ότι, δυο δεκαετίες πριν, με το free downloading, άνθρωποι καλών προθέσεων, αλλά και διάφορα “τσουτσουνάκια”, ανάμεσά τους και “καλλιτέχνες”, ξεσπάθωναν υπέρ της ελεύθερης κυκλοφορίας της μουσικής [εξαίρεση αποτελούσαν οι Metallica και …εγώ 😊 με κείμενα στον ΗΧΟ].
Το επιχείρημά τους ήταν ότι η ουσία της μουσικής επικοινωνίας βρίσκεται …στο live, ενώ οι δισκογραφικές άρχιζαν ήδη να μεταπηδούν στον συναυλιακό χώρο. Εγώ, “γραφικός” και “συνωμοσιολόγος” όπως πάντα, έβλεπα απλώς το διαφαινόμενο για όσους ενδιαφέρονται γι’αυτά τα πράγματα : η κουλτούρα της ποπ έπαιρνε τον πούλο οριστικά, χάρη στη νέα τεχνολογία που είχε φέρει εξ αρχής την υποβάθμισή της [με το do it yourself και άλλα “συμμετοχικά” συνθήματα από τα early ’80s]. Για να την υποκαταστήσει πλέον, στις μέρες μας, ως major issue, τόσο στην επικαιρότητα όσο και “στις καρδιές των νέων ανθρώπων”, παρέχοντας το αναβαθμισμένο πρότυπο του “young rich and famous” [πόσοι “νέοι άνθρωποι” ονειρεύονται σήμερα καριέρα ροκ σταρ και πόσοι …αστέρα της Silicon Valley;]
Νομοτελειακος σχεδον ο συλλογισμος σου ! Αλλωστε υπηρξε και γκρουπ με το προφητικο ονομα Pop Will Eat Itself , χα χα ! O δε Πετριδης στο ραδιο ( τον ακουω που και που ) αναφερει σε ελεγειακο τονο οτι αναβαινουν περιπου 60.000 κομματια την ημερα στο διαδικτυο .. Τι ακρη να βγαλεις μ αυτο το χαος περα απ το ν αναρωτιεσαι αν οντως η μουσικη ειναι τεχνη οταν ο καθενας μπορει με δυο τρια γκατζετακια να ηχογραφει ..
Και μεγάλο γκρουπ μάλιστα [οι PWEI].
Όσο για τον “μεγάλο μουσικογνώστη” Πετρίδη και το ρόλο αυτού και των ομοίων του, ας μη σχολιάσω καλύτερα…Εδώ ένα παλιότερο σημείωμά μου γι’ αυτόν :
https://oannes.gr/%ce%bf-%ce%b1%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%89%cf%80%ce%bf%cf%83-%cf%80%ce%bf%cf%85-%ce%bc%ce%b1%cf%83-%ce%b5%ce%bc%ce%b1%ce%b8%ce%b5-%ce%bd-%ce%b1%ce%ba%ce%bf%cf%85%ce%bc%ce%b5-%ce%bc%ce%bf%cf%85%cf%83/
Everything else is virtual these days. I’ve given two virtual papers at two virtual conferences this year. In March I did a virtual bloody awful parody of ABBA’s “Dancing Queen” called “Bloody Binding Queen!” Bloody virtual!
If you want to see the post with the parody, go to https://wp.me/p1yQyy-673
Pingback: ΤΟ ΝΕΟ ΑΛΜΠΟΥΜ ΤΩΝ ABBA - OANNES