Να ξεκαθαρίσουμε ότι σεβόμαστε κατ΄αρχήν τον άνθρωπο που παρουσιάζεται μπροστά μας με την ιδιότητα του ειδικού, όσο και τον “απλό” [=ανειδίκευτο] άνθρωπο. Προϋπόθεση γι’ αυτό είναι ο ίδιος να σέβεται τους κανόνες του διαλόγου, να μην καταστρατηγεί τη λογική, και να μην πέφτει σε αντιφάσεις όπως, συχνά, οι πρωταγωνιστές της υπόθεσης «κορωνοϊός», ακόμα και μέσα στην ίδια πρόταση. Επίσης διατηρούμε το δικαίωμα να απορούμε και να διαμαρτυρόμαστε, όταν μια πανσπερμία δημοσιολόγων, ειδικών και μη, μας ραντίζει με αντιφατικά μεταξύ τους δεδομένα. Ιδίως όταν, σε μια μερίδα αυτών …αναγνωρίζεται το δικαίωμα της διαφωνίας, ενώ κάποιοι άλλοι διαφωνούντες εμφανίζονται «άκυροι» και «ψεκασμένοι».
Στο παραπάνω βίντεο, ακούμε τον κύριο Σαρηγιάννη να μιλάει για τα «στοιχεία επιδείνωσης» που, αυτός και άλλοι, βλέπουν. Δεν μπαίνει στον κόπο να αναφερθεί σ’ αυτά, αντίθετα με εκείνους που πανηγυρίζουν για το αντίθετο, στηρίζοντάς το σε αριθμούς θανάτων και διασωληνωμένων.
Ίσως η γνώση του κυρίου Σαρηγιάννη να αφορά στα «Μυστικά του Βόθρου», στα οποία ο ίδιος και η περί αυτόν ελίτ διαθέτουν αποκλειστική πρόσβαση. Υποθέτει κανείς ότι αναφέρεται στον υψηλό αριθμό κρουσμάτων. Όμως για όσους διατηρούν μια σχέση με τη λογική [το να έχουν ρίξει μια ματιά σε χρονικά πανδημιών, εμβολιασμών κοκ …βοηθάει] όταν μιλάμε για πανδημίες, μιλάμε πρώτιστα για αριθμούς νεκρών κατ’ αναλογία πληθυσμού. Επίσης, αναφερόμενοι σε κρούσματα, αναφερόμαστε σε εκδήλωση ασθένειας, όχι στην ασυμπτωματική «θετικότητα» σε τεστ τελείως αφερέγγυα. Αυτή εδώ είναι η πανδημία των κρουσμάτων που δεν είναι καν κρούσματα.
Ο κύριος Σαρηγιάννης χρεώνει την επιδείνωση στην αυθαιρεσία [ερωτηματικοθαυμαστικό] που επικράτησε τις μέρες του Πάσχα. Θα καταφέρει να γίνει ακόμα πιο προκλητικός, προβλέποντας …βελτίωση από τον επόμενο μήνα, ενώ η αυθαιρεσία [βλ. άνοιγμα των πάντων], θα χτυπάει κόκκινο – με τη Σαρηγιάνειο λογική πάντα. Είναι φανερό ότι ο διακεκριμένος επιστήμων προσβλέπει σε ένα θαύμα – από εκείνα που μόνο η επιστήμη μπορεί να επιτελέσει : η αναμενόμενη βελτίωση πιστώνεται στα …self tests και στα εμβόλια.
Ο βαθμός στον οποίο ο καθηγητής κύριος Παυλάκης είναι ανάξιος λόγου, είναι ανάλογος του βαθμό στον οποίο απαξιοί να συζητήσει για θέματα πέραν εκείνου που έχει ορίσει ως μείζον : «το μόνο που με ενδιαφέρει εμένα είναι …να πέσουν τα κρούσματα» [επαναλαμβάνω, τα τελευταία σπανίως αντιστοιχούν σε νόσηση, αναφερόμενα απλώς στη …θετικότητα σε τραγελαφικά αφερέγγυα τεστ].
«Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνει ο τουρισμός. Νούμερο ένα καθήκον της κυβέρνησης είναι να καθοδηγήσει την κοινωνία και η κοινωνία να κάνει ότι μπορεί για να πέσουν τα κρούσματα» [-ουγκ!].
Πολύ ευχαρίστως να ακούσω τα επιχειρήματα με τα οποία κάποιος θα διασκεδάσει την υποψία μου ότι άνθρωποι όπως οι παραπάνω κρούουν ένα είδος διαφημιστικού κώδωνα κινδύνου, για την προώθηση προϊόντων των Big Pharma. Για τα οποία, αδοκίμαστα και αμφιλεγόμενα όπως είναι, ο «απλός άνθρωπος» εύλογα ανησυχεί.
Και να επαναλάβω ότι η καταγεγραμμένη ιστορία του εμβολιασμού χαρακτηρίζεται διαχρονικά από ένα pattern : τα εμβόλια ρίχνονται στην αγορά σε περιόδους ύφεσης μιας ασθένειας, η οποία ύφεση πιστώνεται, αυθαιρέτως πως, σ’ αυτά.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Μήπως θα μπορούσε κάποιος ειδικός,στα πλαίσια της “εκπαίδευσής” μας πάντα,να μας εξηγήσει πως γίνεται η αντιστοίχιση ιϊκού φορτίου στα λύματα με αριθμό “κρουσμάτων”; Όσον αφορά στα ψυχοφάρμακα και στα ναρκωτικά,εντάξει,υποθέτω οτι από τη στιγμή που γνωρίζουμε τη μέση ποσότητα χρήσης μπορούμε να βγάλουμε συμπέρασμα και για τον αριθμό των χρηστών,αλλά στην περίπτωση του ιού γνωρίζουμε την μέση παραγωγή “κορωνοσωματιδίων” ανά “κρούσμα”;
Παραθέτω φράσεις από άρθα που έχω σταχυολογήσει, χαρακτηριστικές της κατατοπιστικότητάς τους:
“Tα λύματα της Θεσσαλονίκης και άλλων μεγάλων πόλεων αναλύει το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, μέσα από τη διεθνώς πρωτοποριακή μέθοδο, που ανέπτυξε διεπιστημονική ομάδα του αποτελούμενη από ερευνητές επτά τμημάτων και 11 εργαστηρίων”.
“Στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων της ΕΥΑΘ βρίσκεται μια μεταλλική δίφυλλη ντουλάπα, που μέσα έχει μία αντλία και τα μπουκάλια μέσα στα οποία συλλέγονται μέσω αυτόματης διαδικασίας δείγματα των λυμάτων. Τα δείγματα μίας μέρας και της επόμενης ενώνονται από το προσωπικό της ΕΥΑΘ σε ένα άλλο μπουκάλι που πηγαίνει μετά στο Χημείο για την ανάλυση. Οι μετρήσεις γίνονται τρεις φορές τη βδομάδα Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή ενώ υπάρχουν 24 περιβαλλοντικοί παράμετροι που παίζουν ρόλο στην μέτρηση του γονιδιώματος του ιού στα λύματα. Από την λήψη του δείγματος και μέχρι να υπάρξει τελικό αποτέλεσμα απαιτούνται 24 ώρες”.
“Το γονιδίωμα του κορονοϊού που προσμετράμε προσροφάτε πάνω στα στερεά. Και ο τρόπος, η ποσότητα και η ταχύτητα που προσροφάτε και οι διάφορες ουσίες που μπορεί να βρίσκονται μέσα στα λύματα δεν είναι σταθερές από μέρα σε μέρα και για αυτό χρειάζεται εξορθολογισμός. Η αλατότητα και το διαλυμένο οξυγόνο επηρεάζουν και την ταχύτητα προσρόφησης. Άρα για να έχουμε ακρίβεια στην μέτρηση και να μαστε αξιόπιστοι προς την Πολιτεία πρέπει κάθε φορά να εξορθολογίζουμε τις μετρήσεις με βάση παραμέτρους που έχουν τα λύματα»
Ελπίζω να σας διασκέδασα πιο πολύ απ’ ότι σας έπληξα…
Ιδού τώρα και το κερασάκι:
“Οι μοριακές αναλύσεις του ΑΠΘ προσφέρουν μεγάλη ακρίβεια ενώ το ποσοστό σφάλματος δεν ξεπερνά το 10%-15%. Ωστόσο, παρά το υψηλό ποσοστό αξιοπιστίας που προσφέρει η μέθοδος του ΑΠΘ δεν μπορεί κανείς με βάση τα σημερινά δεδομένα και γνώσεις να μετατρέψει την συγκέντρωση του ιού- ακόμη και την εξορθολογισμένη-σε αριθμό κρουσμάτων καθώς για να γίνει αυτή την μετατροπή χρειάζεται έναν συντελεστή αναγωγής. Όπως εξήγησε ο καθηγητής του ΑΠΘ κάθε άνθρωπος που έχει κορονοϊό βγάζει συγκεκριμένη ποσότητα ιικού φορτίου. «Άρα χρειάζεσαι αυτόν το συντελεστή για να μετατρέψεις αυτήν την ποσότητα από τα λύματα σε αριθμό κρουσμάτων. Αυτό που το κάνει αδύνατο είναι ότι το ιικό φορτίο ενός συμπτωματικού και ενός ασυμπτωματικού απέχει κατά 4 τάξεις μεγέθους που κουβαλούν. Όταν δεν ξέρεις πόσοι είναι οι συμπτωματικοί, αν είναι στην πρώτη μέρα, στην πέμπτη ή στην δέκατη μέρα γιατί είναι διαφορετικό το ιικό φορτίο που αποβάλουν πώς να κάνεις αναγωγή;» αναρωτιέται ο κ. Καραπάντσιος.
Άρα είμαστε κατηγορηματικοί ότι αυτή η αναγωγή από τις συγκεντρώσεις στα λύματα δεν μπορούν αν οδηγήσουν στον αριθμό κρουσμάτων».
ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ, Ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΑΡΗΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΨΙΛΟ ΓΑΖΙ