Μετά από μέτρια προσπάθεια, δεν κατάφερα να ξεκαθαρίσω πόσα από τα 700 ευρώ το χρόνο κατά κεφαλήν που δίνουμε για αμυντικές δαπάνες πηγαίνουν στην εθνική άμυνα και πόσα προωθούνται στη χοάνη του ΝΑΤΟ – η χώρα κάνει πρωταθλητισμό ούτως ή άλλως από πλευράς αμυντικών εξόδων στους κόλπους της συμμαχίας.
Ένα είναι σίγουρο : το τελευταίο διάστημα, μέρος αυτών των χρημάτων πηγαίνει σε μαχητές της Αλ Κάιντα, στρατολογούμενους αθρόα από το ΝΑΤΟ ως ενίσχυση στις καταρρέουσες ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις. Πρόκειται για βετεράνους του συριακού μετώπου – αποστολή τους εκεί ο πόλεμος εναντίον του “τύραννου ‘Ασαντ”. Από εκεί, μέσω Τουρκίας καταφθάνουν κατά χιλιάδες στο ουκρανικό μέτωπο. Η αμοιβή τους είναι αξιοσημείωτη, εγγίζουσα τα 15.000 δολ. το μήνα. Τα οποία πληρώνουμε εμείς, απ’ το υπέρογκο πλεόνασμά μας. Το πράγμα συμβαίνει από καιρό, τώρα παίρνει διαστάσεις : οι ίδιες οι πλατφόρμες της Αλ Κάιντα έχουν ξεκινήσει διαδικασία …ενθουσώδους καταμέτρησης των ρωσικών απωλειών [φωτό] – κανένα πρόβλημα, παρεμπιπτόντως, με τις “αρχές της κοινότητας του Twitter.”
Αυτά, ενώ ο S. Lavrov επαναλαμβάνει ότι η χώρα του είναι πάντα έτοιμη για συνέχιση των διαπραγματεύσεων [όντας αυτή τη στιγμή σε θέση υπεροχής και με τις πιθανότητες να χάσει τον πόλεμο ανύπαρκτες] και η αμερικανικοουκρανική πλευρά αποκρούει την προσφορά ως “μη έχουσα νόημα”.
Πέραν πάντως των οικονομικών κυρώσεων προς τον εαυτό της, υπάρχει άλλο ένα πολιτικό αυτογκόλ της Δύσης που σηματοδοτεί κατά τη γνώμη μου την αρχή του τέλους της: μετά δηλαδή το ξεσάλωμα με την Ουκρανία είναι άραγε δυνατή – για να μην πω νοητή – μια νέα εισβολή των Αμερικανών (και των τσιρακίων τους Ευρωπαίων) σε χώρα της Ασίας ή της Αφρικής, δεδομένου μάλιστα ότι στις περιοχές αυτές η σινορωσική επιρροή αυξάνεται ραγδαία?
Μακάρι να είναι έτσι. Και λέω μακάρι γιατί αισθάνομαι σαφώς πιο κοντά στους Ρώσους απ’ ότι στα ερπετά και τον οχλοπολτό της Δύσης. Από την άλλη, γιατί η στάση των δυτικών απέναντι στον Π. να αποτελεί επιχείρημα εναντίον οποιασδήποτε μελλοντικής δικής τους κίνησης, περισσότερο απ’ ότι [θα έπρεπε να] αποτελούν επιχείρημα οι δεκάδες που έχουν ήδη κάνει – και επί ευρωπαϊκού εδάφους; οι τύποι ήταν πάντα αδίσκτακτοι, και τώρα η γαμημένη τεχνολογία τους δίνει τη δυνατότητα να σπάσουν κάθε προηγούμενο, δικό τους, ρεκόρ.
Βασικά το υστερικό virtue signaling που έχουν κάνει με την Ουκρανία δεν δημιουργεί προηγούμενο τόσο για τους ίδιους – που στην τελική χέστηκαν κιόλας, δεν θα ήταν η πρώτη τους ασυνέπεια – όσο για τους αντιπάλους των που αυτή τη φορά δεν πρόκειται να καθίσουν με σταυρωμένα χέρια στην περίπτωση μιας νέας επέμβασης τύπου Ιράκ, Αφγανιστάν ή Λιβύης. Τα πράγματα δεν είναι αυτά που ήταν λίγα χρόνια νωρίτερα. Εδώ για την επίσκεψη ενός γραϊδίου στην Ταϊβάν κόντεψε να γίνει το σώσε. Φαντάσου μόνο τι θα γινόταν έτσι και οι Αμερικάνοι βομβάρδιζαν τη Σερβία ΤΩΡΑ.
Όχι ότι αποκλείεται να την κάνουν τελικά τη μαλακία. Το γεγονός μάλιστα ότι γεωγραφικά η Ουκρανία βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης και σχηματίζει ένα ωραιότατο τρίγωνο με την Πολωνία και τη Σερβία, δημιουργεί στην προληπτική φαντασία μου το χειρότερο συνειρμό!!!
Τι να πω, το σίγουρο είναι ότι με τούτα και με κείνα και με τ’ άλλα, αυτό που πλήττει τη διάθεσή μας πρώτα απ’ όλα, αξίζει 100% το χαρακτηρισμό του perfect storm. Ακτίνα φωτός από πουθενά.
Αυτό που πραγματικά μου κάθεται στο λαιμό, είναι ότι τελευταία συμβαίνουν πράγματα, για τα οποία δεν μπορώ να σκεφτώ απολύτως καμία λογική εξήγηση. Κι όχι μόνον επιστημονική, ψυχολογική, κοινωνιολογική και δεν ξέρω κι εγώ τι, αλλά ούτε καν.. μεταφυσική. Το πιο τρελό είναι ότι πρόκειται για έναν οργανωμένο παραλογισμό που χαρακτηρίζεται από τους δικούς του νόμους και καθιστά σε ουκ ολίγες περιπτώσεις δυνατές τις προβλέψεις για έναν εξωτερικό παρατηρητή, παρόλο που ο τελευταίος δεν καταλαβαίνει στην πραγματικότητα τίποτα!🥴
Το ένστικτο έχει τη δική του σοφία. Μπορεί κανείς να αντιληφθεί grosso modo “πώς” λειτουργούν τα όντα, άσχετα αν το “γιατί” του διαφεύγει.
Άσε που πιστεύω ότι απλώς μας είναι δύσκολο να αποδεχτούμε [όχι ότι καταπίνεται εύκολα…] την πιο απλή ερμηνεία : μείωση πληθυσμού της Γης. Τα πάντα όλα, bottom line, σ’ αυτό κατατείνουν.
Σε αυτό είναι δύσκολο να διαφωνήσει κανείς. Το περίεργο της υπόθεσης είναι ότι Ευρωπαίοι πρωτίστως και Αμερικανοί δευτερευόντως φαίνονται περισσότερο πρόθυμοι από τον καθένα να διευκολύνουν την πραγματοποίηση του σχεδίου!!
Έτσι κι αλλιώς το σχέδιο, από …ευρω-αμερικανικούς εγκέφαλους έχει εκπηγάσει. Κι έτσι ξαφνικά, συλλαμβάνεις τον εαυτό σου να συμπλέει στιγμιαία με το ultra ρατσιστικό σκεπτικό των Black Lives Matter. Στιγμιαία λέμε.
Όσο για τους λαούς, όση προπαγάνδα κι αν έχουν φάει, όσο υποβαθμισμένοι και να είναι σε σχέση με άλλες εποχές, δεν νομίζω ότι τσιμπάνε με όλα αυτά στο σύνολό τους.
Απλώς έχουμε εισέλθει, φοβάμαι, στην περίοδο που η περίφημη “κρίσιμη μάζα” παρασύρει το παιχνίδι στη “σωστή κατευθυνση” κι εμάς τους υπόλοιπους, ποιος μας γαμεί.
Ψάχνεις να βρεις λύση, γιατί καλός ο σχολιασμός αλλά τελικά θα βρεθούμε να σχολιάζουμε το τέλος του κόσμου σαν τον ήρωα του Childhood’s End. Αλλά λύση δεν φαίνεται πουθενά : η όποια “ανατρεπτική” πληροφορία – κάλεσμα – whatever δεν έχει τρόπο να μεταδοθεί παρά μέσα απ’ τους γνωστούς διαύλους, που σημαίνει condemned at birth. Ο εφιάλτης που αντιπροσώπευε το “όλα σε ένα” των smartphones [είχε μαλλιάσει το χέρι μου να γράφω γι’ αυτές τις μαλακίες απ’ τα early ’00s, και για τον “φοβερό” Steve Jobs και όλα τα συναφή] έχει πλέον ζωντανέψει εν πλήρει δόξη.
Aυτά τα τερατουργήματα είναι η σιδερένια μπάλα στο πόδι μας.
Θα είδες εντωμεταξύ την Πεπόνη που έσπευσε να επαναφέρει στην τάξη το γέρο που δήλωσε “φίλος” του Πούτιν και να καλοπιάσει τον uncle Joe που τη θεώρησε “απειλή”. Γενικότερα πάντως μέχρι στιγμής οι εκλεγμένοι “ακροδεξιοί” της Ευρώπης έχουν αποδειχθεί στην καλύτερη περίπτωση γατάκια.
https://www.cnn.gr/kosmos/story/333462/meloni-pros-berlouskoni-gia-ti-stiriksi-poytin-me-to-nato-kai-tin-evropi-allios-ektos-kyvernisis
Fuckin’ pathetic.