Σε πολιτικοαστυνομικό “θρίλερ” εξελίσσσεται η υπόθεση Charlie Kirk, χαράς ευαγγέλια για ανθρώπους στους οποίους ο σχολιασμός της επικαιρότητας προσφέρει την ψευδαίσθηση της συμμετοχής σ’ αυτήν : για όλους εμάς.
Τα σενάρια περιλαμβάνουν συνωμοσίες της αριστεράς και της LGBTQ κοινότητας, στην οποία ανήκει ο/η φίλος/φίλη του Robinson – σε chat rooms αυτής της τελευταίας έχει εντοπιστεί η παρουσία του δράστη.
Περιλαμβάνουν επίσης …ανατρεπτικά σενάρια όπως το περί δολοφονίας του CK από …hardcore ακροδεξιούς, τους λεγόμενους Groypers (Groyper Army), κίνημα με επιφανή φυσιογνωμία τον Nick Fuentes. Το ότι η θεωρία αυτή διακινείται εν Ελλάδι από την …Εφημερίδα των Συντακτών αρκεί για να την πετάξεις στα σκουπίδια, μαζί με όλη τη φυλλάδα. Σημειώνουμε εν τούτοις ότι, καταλυτικό (αν και όχι απόλυτο) επιχείρημα για την εξ αριστερών ιδεολογική πατρότητα του εγκλήματος αποτελούν οι έξαλλοι πανηγυρισμοί από την πλευρά της αριστεράς / LGBTQ κοινότητας κατ’ αποκλειστικότητα. Ο ίδιος ο Fuentes, δηλώνοντας συντετριμμένος, και ανήσυχος για τυχόν στοχοποίηση δική του και άλλων, ζήτησε εμφατικά από τους Groypers να μη πάρουν τα όπλα, και να αποφύγουν οποιαδήποτε ανταπόδοση / κλιμάκωση της βίας.
Η …αποφασιστικότητα τώρα με την οποία κινούνται οι αμερικανικές αρχές, βλ. διώξεις, απολύσεις (!) κλπ. εναντίον ανθρώπων που εξυβρίζουν τον νεκρό Charlie Kirk ή πανηγυρίζουν για τη δολοφονία του * δείχνει απλώς αυτό που κάποιοι γνωρίζουμε, άσχετα αν η συμπάθεια μας κλίνει προς τη μια ή την άλλη πλευρά : ** Ότι, στην πράξη, λίγα είναι αυτά που αλλάζουν. Ότι πρόκειται εδώ για αγώνα για την επικράτηση, δηλ. για την επιβίωση. Και ότι η διαφορά έγκειται κυρίως στο ποιος έχει το πάνω χέρι – περισσότερα μέσα στη διάθεσή του.
Όχι τυχαία, η επερχόμενη φασιστικοποίηση κατά τα “Μπαϊντενικά” πρότυπα, υποστηρίζεται αναφανδόν από τους απανταχού “συντηρητικούς” (βλ. προηγούμενο post Η ΕΚΔΙΚΗΣΙΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΜΟΥ) Διασκεδαστική είναι, τέλος, η αυταρέσκεια με την οποία περιφέρονται κάποιοι από αυτούς εν Ελλάδι (…Bogdanos the Greek Conservative, Απόκης, Πιστόλας etc) ως ειδήμονες περί την αμερικανική πραγματικότητα, αντιπαραβάλλοντας την ελλιπή & αποσπασματική γνώση τους με την …ολική άγνοια των παπαγαλιζόντων τους NYT δημοσιογράφων, και του κοινού που “ενημερώνουν” αυτοί οι τελευταίοι.

* Οι τελευταίες, όσο κτηνώδεις και αν είναι, δεν παύουν να αποτελούν ένα (δύσκολο) τεστ αντοχής για ένα σύστημα που θέλει να μιλά για προστασία της ελευθερίας του λόγου. Και το οποίο παρεμπιπτόντως ανέχεται τη “ρητορική μίσους” από φορείς αλλότριων κουλτουρών …ενσωματωμένων σε δυτικές κοινωνίες. Αυτό το τεστ θα πρέπει να το περάσει με επιτυχία.

** Η δική μου κλίνει σαφώς προς τη συντηρητική πλευρά, μετά λόγου γνώσεως – έχοντας δηλ. ξεκινήσει απ’ την αντίθετη. Και βλέποντας …σε τι έχει μεταλλαχθεί αυτή, δεκαετίες τώρα.