Στην Ελλάδα, και όχι μόνο, η “δικτατορία των ειδικών“ [βλ. post μ’ αυτό τον τίτλο] αποτελεί, πλην άλλων, μετάφραση της χρεοκοπίας της δημοκρατίας. Ο γιατρός είναι ο ιδανικός “τεχνοκράτης” – αντίπαλο δέος του παρωχημένου πολιτικού : απρόσιτος στα ύψη της ακαδημαϊκής του γνώσης, κάθετος στην επιβολή της με συνοπτικές διαδικασίες, στο όνομα της δημόσιας ασφάλειας. Ζήτημα ηθικής του ίδιου του τεχνοκράτη σπανίως τίθεται, από ένα πολίτη τρομοκρατημένο για την ίδια τη ζωή του.
Η “συνολική αποτυχία της πολιτικής”, για την οποία δεκαετίες ακούμε απ’ τα μιντιακά φερέφωνα, “έχει γίνει πλέον φανερή” μέσα από χιλιάδες ώρες ρεπορτάζ από διαδηλώσεις και ξεσηκωμούς, κι από συνθήματα – ρεφρέν περί “διαφθοράς” και “ανάγκης για αλλαγή εδώ και τώρα”. Τα ακούμε σε λούπα, ίδια και απαράλλαχτα [ένα περίεργο πράγμα…] από τυχαίους & ανώνυμους περαστικούς – διαδηλωτές σε κάθε γωνιά της Γης [πάσα υποψία περί σκηνοθεσίας – κατασκευής κλίματος, αποτελεί συνωμοσιολογία, ποινικά κολάσιμη]. Αυτό, ενώ διεθνείς εξωπολιτικοί παράγοντες και παροπλισμένες-με-βήμα-στα-μίντια πολιτικές προσωπικότητες, δεν παύουν να επαναλαμβάνουν λύσεις -πασπαρτού για τα “προβλήματα του πλανήτη”, * οι οποίες ξεκινούν απ’ την ανάγκη στενής συνεργασίας όλων των χωρών [ο πρόεδρος του WHO, από καταβολής πανδημίας] και φτάνουν απροσχημάτιστα στην …Παγκόσμια Διακυβέρνηση [ο …GAP, μεταξύ άλλων].
Πίσω στους γιατρούς, καλή είναι μια επαφή με την Μεγάλη Εικόνα: αυτό που υφιστάμεθα, αποτελεί κατάσταση διάδοχη μιας προηγούμενης: επί δεκαετίες, οι πάντες σχεδόν, προερχόμενοι από αμόρφωτες οικογένειες, μεγάλωναν με το όνειρο να μάθουν γράμματα, να σπουδάσουν, να γίνουν, ντε και καλά …γιατροί [και δικηγόροι]. Μια τέτοια διαδικασία εγκυμονεί τέρατα: αίφνης, να σου με επιστημονικό δίπλωμα, κάποιος που η φυσιολογική καριέρα του θα ήταν αυτή ενός συνοικιακού επιχειρηματία – μαγαζάτορα. Με επακόλουθα αυτού, το τουπέ αλλά και τη μνησικακία ενός ανθρώπου, που έκανε υπεράνθρωπες θυσίες για να φτάσει, στην καλύτερη περίπτωση, το επίπεδο μιας “επιστημονικής” μετριότητας [καθένας, στα βάθη της ψυχής του, ξέρει ποιος και τι είναι…].
Σήμερα, όλοι οι ανωτέρω, γιατροί-μπακάληδες, γιατροί-χασάπηδες κοκ. αποτελούν τη νέα εξουσία…

* Σύλληψη ύποπτη a priori: άνθρωποι άρχισαν να ασχολούνται με τα προβλήματα του πλανήτη, μόνο όταν κατέστη δυνατή η επικοινωνία στο σύνολο της επιφάνειάς του, των πάσης φύσεως συναλλαγών συμπεριλαμβανομένων. Καθοριστική στιγμή …αφύπνισης της πλανητικής συνείδησης, υπήρξε εκείνη της φωτογράφισης της Γης απ’ το διάστημα, για πρώτη φορά στα late ’60s [βλ. post ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ]…