Διαβάζω στο site του 9.84 :
Η επιτροπή συμβούλων των Κέντρων Πρόληψης και Ελέγχου Ασθενειών (CDC) ψήφισε ομόφωνα υπέρ της έγκρισης των εμβολίων για την Covid-19 των εταιρειών Pfizer και Moderna για τα νήπια, ανοίγοντας τον δρόμο για τη διάθεσή τους, ενδεχομένως και από την επόμενη εβδομάδα.
Η πρόταση, που πέρασε με ψήφους 12 υπέρ και 0 κατά, θα πρέπει να εγκριθεί από τη διευθύντρια των CDC Ροσέλ Ουαλένσκι ώστε η αμερικανική κυβέρνηση να αρχίσει να διαθέτει τα εμβόλια στα παιδιά ηλικίας κάτω των 5 ετών.
Την Παρασκευή, η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) ενέκρινε το εμβόλιο της Moderna για τα παιδιά ηλικίας από 6 μηνών έως 5 ετών και το εμβόλιο των Pfizer-BioNTech για τα παιδιά από 6 μηνών έως 4 ετών. Το εμβόλιο της Pfizer είχε ήδη πάρει έγκριση για τα παιδιά ηλικίας από 5 ετών και άνω.
«Αυτή η ασθένεια σκοτώνει παιδιά και έχουμε μια ευκαιρία να το αποτρέψουμε», σχολίασε η Μπεθ Μπελ, μία από τους γιατρούς της επιτροπής, μετά την ψηφοφορία.
Την Παρασκευή, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν ανακοίνωσε ότι θα αρχίσει σύντομα η αποστολή των εμβολίων για τα μικρά παιδιά «σε χώρους τους οποίους γνωρίζουν και εμπιστεύονται οι γονείς», όπως στα γραφεία παιδιάτρων, σε παιδιατρικά νοσοκομεία και σε φαρμακεία. Οι γονείς θα μπορούν να προγραμματίζουν τον εμβολιασμό των μικρών παιδιών τους, πιθανότατα από την επόμενη εβδομάδα.
Αν και πολλοί γονείς στις ΗΠΑ επιθυμούν να εμβολιάσουν τα παιδιά τους, δεν είναι σαφές πόσο μεγάλη θα είναι η ζήτηση. Το εμβόλιο των Pfizer-BioNTech εγκρίθηκε για τα παιδιά ηλικίας 5 -11 ετών τον περασμένο Οκτώβριο αλλά μέχρι σήμερα έχει εμβολιαστεί μόνο το 29% των παιδιών αυτής της ηλικιακής ομάδας.
Αφήνοντας όπως πάντα την πιθανότητα κάτι να μου διαφεύγει, αναρωτιέμαι: οι περίφημες κλινικές δοκιμές για τα εμβόλια σε νήπια και βρέφη, πώς ακριβώς διεξάγονται; Και η αναρώτηση δεν αφορά αποκλειστικά στα “νέας τεχνολογίας’” mRNA εμβόλια, αλλά στο σύνολο εκείνων με τα οποία παστώνεται κυριολεκτικά ο οργανισμός ενός παιδιού από τη στιγμή της γέννησής του [βλ. πίνακα που αφορά μέχρι τον 15ο μήνα – η συνέχεια, εννοείται, είναι ανάλογη]. Ας αφήσουμε κατά μέρος την αποτελεσματικότητά τους για “φοβερές” ασθένειες όπως η ιλαρά και η ανεμοβολογιά * και ας πάμε κατευθείαν στο θέμα της ασφάλειας : ποια είναι τα ανθρώπινα πειραματόζωα που χρησιμοποιούνται; υπάρχουν γονείς που προσφέρουν τα δικά τους παιδιά, βρέφη και νήπια για να δοκιμαστεί στο σώμα τους, όχι ένα εμβόλιο, αλλά …κι εγώ δεν ξέρω πόσα; Με άλλα λόγια το απίθανο κοκτέιλ ουσιών που συνεπάγεται η συνδυαστική χορήγησή τους; Προσωπικά, αδυνατώ τελείως να φανταστώ κάτι τέτοιο. Επομένως;
* Με το που εφευρέθηκαν τα εμβόλια γι’ αυτές, η …επιστημονική προσέγγιση άλλαξε άρδην : από κει που ήταν “ενοχλητικές παιδικές ασθένειες”, έγιναν ξαφνικά “δυνάμει φονικές”.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Λίγο πριν το ξέσπασμα του κορωνοϊού μαλώναμε θυμάμαι διαδικτυακά με κάποιον αμερικανό “υπέρμαχο της επιστήμης” για ένα εξειδικευμένο τεχνικό ζήτημα, περί του οποίου, περιττό να σου πω, δεν είχε ιδέα και μιλούσε αποκλειστικά με χαρακτηρισμούς. Με αφορμή το “φαινόμενο placebo” που για τον εν λόγω αποτελούσε τη μοναδική εξήγηση όλων όσων η “επιστήμη” δεν ήταν σε θέση να ερμηνεύσει, το θέμα γύρισε κάποια στιγμή στα πειράματα των φαρμακευτικών. Εκεί ο τύπος εξομολογήθηκε δημόσια και με ιδιαίτερη περηφάνια ότι πρόσφατα προθυμοποιήθηκε να μετατρέψει το άρρωστο παιδί του σε πειραματόζωο έχοντας ακλόνητη πίστη στην αποτελεσματικότητα της “επιστήμης” και ασχέτως αν το τελικό αποτέλεσμα ήταν – ευτυχώς για το παιδί – μια τρύπα στο νερό. Αμέσως κατάλαβα ότι έχω να κάνω με αμετανόητο ψυχάκια και διέκοψα επί τόπου κάθε περαιτέρω επικοινωνία. Λίγο μετά το ξέσπασμα της “πανδημίας” μου επιτέθηκε από μόνος του – λέμε τώρα, στον τοίχο μιλούσε – επειδή συνέκρινα ο άσχετος τον κορωνοϊό με το κρυολόγημα και τη γρίπη και δεν καταλάβαινα πόσο ριζικά βελτιωμένα είναι τα καινούρια εμβόλια – που τότε ήταν ακόμα στα σκαριά – τα οποία θα εξαφάνιζαν μια για πάντα την πρωτόγνωρη αυτή απειλή για την ανθρωπότητα..
Επομένως δηλ. να υποθέσει κανείς ότι υπάρχει επαρκής αριθμός “γονέων”, έστω και στο Αμέρικα, οι οποίοι παραχωρούν τα ηλικιας 0-5 ετών παιδάκια τους για κλινικές μελέτες εμβολίων;
Γιατί τελικά δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ να αποφασίσω, αν αυτό είναι χειρότερο, ή το να εγκρίνονται εμβόλια αδοκίμαστα για παιδιά τέτοιας ηλικίας.
Δεδομένου ότι ο τύπος αποτελούσε αυτό που λέμε τυπική περίπτωση, θα έλεγα ναι στο πρώτο ερώτημα. Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος της διάζευξης.. προτιμώ να μην το σκέφτομαι καθόλου.