Ένα ερώτημα ως προς τις “μη ανεκτές μορφές βίας” του κυρίου Θεοδωρικάκου [βλ. χτεσινό post] είναι αν σ’ αυτές περιλαμβάνεται εκείνη που διέπει σχεδόν την καθημερινότητά μας : οι πάντες, όχι μόνο στα κανάλια, μιλούν για μόνιμη δυσαρέσκεια και κατήφεια, για τεντωμένα νεύρα, για “πολίτες” που είναι έτοιμοι να αρπαχτούν / αρπάζονται για το παραμικρό. Για να μη θίξουμε την πονεμένη [πολλαπλώς] ιστορία του domestic violence. *
Δεν χρειάζεται μάστερ ψυχολογίας για να εντοπίσεις την πηγή του φαινομένου : το τοξικό επικοινωνιακό περιβάλλον που καλλιεργείται από τα μίντια υπό την αιγίδα της κυβέρνησης. Τα ήξεις-αφήξεις, τα εγκληματικά παράλογα και αναποτελεσματικά μέτρα, ο χωρισμός της κοινωνίας σε ανεμβολίαστους και εμβολιασμένους, με τους δεύτερους ιδίως να επιδεικνύουν το χουλιγκανικό τους πάθος εντός και εκτός των social media.

Έχω περιγράψει στο παρελθόν το περιστατικό με τον τυπάκο στην ουρά του ταχυδρομείου, ο οποίος, επειδή δεν φορούσα μάσκα [ήμασταν όλοι σε απόσταση 2 μέτρων, και σε εξωτερικό χώρο] άρχισε να μου εύχεται να …διασωληνωθώ, και στη συνέχεια να φωνάζει “να πεθάνετε όλοι οι ψεκασμένοι για να ζήσουμε εμείς”. Και ο οποίος δεν σταμάτησε παρά μετά από ευθεία απειλή περί αποστολής του στο νοσοκομείο, όπου εκτός των άλλων …θα κόλλαγε κορωνοϊό.
Εαν αυτός τώρα ήταν λίγο πιο μπελαλής, να πούμε, πού θα είχε οδηγηθεί το πράμα; ούτε και θέλω να το σκέφτομαι.
Και αν ένα περιστατικό όπως αυτό δεν είναι ασυνήθιστο για εμένα που δεν πολυκυκλοφορώ, υποθέτω ότι μπορούμε να μιλάμε για σταδιακή οπισθοχώρηση της κοινωνίας σε προ-πολιτισμικό στάδιο, πολέμου όλων εναντίον όλων.
Όλα αυτά με αποκλειστική ευθύνη του κυρίου Θεοδωρικάκου και των συν αυτώ, για να μη λησμονώμεθα.
Το πράγμα δε αναμένεται μόνο να χειροτερέψει, με την ανέχεια να έρχεται καλπάζοντας, με ευθύνη, ξανά, της κυβέρνησης των λοκντάουν ** και των μιντιάνθρωπων που γάβγιζαν ζητώντας περισσότερα. Όπως ο απίστευτος κύριος Παναγιωτόπουλος, που άκουγα χτες να “κρούει τον κώδωνα του κινδύνου” για δράσεις που πρέπει να αναλάβει εγκαίρως η κυβέρνηση …αυτή τη φορά για την ανέχεια!
Με τη βία να αποτελεί οσονούπω, νομοτελειακά, βασικό κώδικα “κοινωνικής συμπεριφοράς”, η δυσανεξία για την οποία μιλούσε ο κύριος Θεοδωρικάκος αποκαλύπτεται στις αληθινές προδιαγραφές της.

* Πληκτρολογείστε, για αστείο, τη λέξη violence στο Google / αναζήτηση εικόνας. Δεν θα δείτε τίποτα άλλο από γυναικείες, και κάπου κάπου παιδικές φιγούρες, με υψωμένα ικετευτικά τα χέρια τους. Η μόνη μορφή βίας που νοείται σήμερα είναι η ασκούμενη από το angry white male.

** Σήμερα, μετά από κι εγώ δεν ξέρω πόσο καιρό, έγινε σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή [από τους κ.κ. Παπαδάκη, Βορίδη] η εξής επισήμανση : μην ξεχνάμε ότι δεν έχουμε ακριβώς φύγει απ΄τα μνημόνια… η χώρα συνεχίζει να δίνει εξετάσεις και να βρίσκεται υπό επιτήρηση!