To singularity, οι πολιτικές του virtual, μέσα αντι-κοινωνικής δικτύωσης, η μουσική στην εποχή των ringtones…• Singularity, the politics of virtual, anti-social media, music in the age of ringtones…
Με τον όρο “art punk” είχα πρόβλημα ανέκαθεν, όπως και με την απόδοσή του σε μπάντες όπως οι Wire (και όχι …οι Buzzcocks ή οι Damned ας πούμε). Αλλά για το ότι οι ρίζες του post-punk βρίσκονται σ’ αυτό το άλμπουμ – ντεμπούτο των φοβερών Λονδρέζων, ούτε συζήτηση. Ακούμε 3 από τα μικροσκοπικής κυρίως διάρκειας κομμάτια του Pink Flag. I’ve…
Ο πολίτης – γαλακτομπεμπές σκούζει με το που του πήραν το ψηφιακό μαλακιστήρι απ’ τα χέρια. Εκφράζοντας οργή μέσα απ’ το …κλασικό πεδίο αναφοράς, τα ηλίθια σίριαλ των ‘90s και των ‘00s. Όχι ότι έχω καμία αδυναμία στον κυρ-Elon. Απλώς τον προτιμώ από σύσσωμο το αντίπαλό του δέος – μετά λόγου γνώσεως, και με στοιχεία για τον καθένα τους. Και…
Η τελική ερώτηση προς το Grok (screen shot κάτω) αφορά σε υπόθεσή μου όχι ακριβώς αυθαίρετη : προήλθε από το σταθερό μοτίβο των απαντήσεών του, στο πλαίσιο διαλόγου γύρω απ’ τις πηγές πληροφόρησης για τους αριθμούς των θυμάτων στη Γάζα. Ο διάλογος είναι φυσικά στη διάθεσή μου, στο σύνολό του – η δημοσίευση των λεπτομερειών κρίνεται άσκοπη κατ’ αρχήν.
Συνεχίζουμε σε post – punk μονοπάτια, με ένα στοιχειωμένο άκουσμα των ‘80s, κομμάτι από το ιστορικό άλμπουμ – ντεμπούτο των Δουβλινέζων Virgin Prunes, …If I Die, I Die. “Σπουδή” τρόπον τινά πάνω στις πρώτες νότες του φωνητικού θέματος του ‘Station To Station’. We continue on post-punk paths with one haunted hearing of the ’80s, a track from the historic debut…
Τα “παιδιά του Ρουβίκωνα” αθωώθηκαν για την παρέμβαση στη Hellenic Trains, με καταλυτική την παρουσία στα δικαστήρια συγγενών των θυμάτων των Τεμπών. Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα με την παρουσία vigilantes σε μια χώρα με πολιτικό προσωπικό όπως το “δικό μας”. Οι πάντες, ακόμα και αυτοί, κρίνονται εκ του αποτελέσματος.Κάπου εδώ, ως εκ τούτου, να θυμίσω ότι ο Σπύρος Δαπέργολας προπαγάνδιζε…
Μπορώ να βεβαιώσω από προσωπική εμπειρία, και με αποδείξεις, ότι το Grok “του Elon Musk” έπαψε να κάνει τη διαφορά από άλλα chat boxes = ίσες αποστάσεις ανάμεσα σε liberal και “συντηρητική” προσέγγιση. Αντ’ αυτού, δείχνει μια μετατόπιση προς την πρώτη, φτάνοντας στο σημείο να παρουσιάσει (στο πλαίσιο προχθεσινού διαλόγου μου μαζί του) την πολιτική του Eric Schmidt, ενός από…
Η αίσθηση που είχα πάντα από τους SLAG ήταν αυτή ενός σχήματος με αξιοσημείωτες δυνατότητες που, για κάποιο λόγο, σπανίως εξαντλούν. Δεν παύουν να μου είναι ιδιαίτερα συμπαθείς σαν ελαφρώς “αποκλίνουσα” περίπτωση της post punk περιόδου, με κάτι από Smiths, αλλά και ενδιαφέρουσα παρουσία των keyboards στον ήχο τους. Ακούμε το “Close To The Sea” απ΄το Feeding The Flame –…
Όχι παρουσιαστές / συζητητές, αλλά φερέφωνα της “τουρκόφιλης πτέρυγας” της ελληνικής πολιτικής σκηνής (= περίπου του συνόλου της, προεξαρχούσης της κυβέρνησης). Όχι ειδήσεις, αλλά εμετική προπαγάνδα / παραπληροφόρηση : Στην πραγματικότητα, οι συμφωνίες που υπέγραψε τις προάλλες ο RTE με τη “σύμμαχό μας” κυρία Μελόνι (κυρίως η εξαγορά της Piaggio Aerospace από την τουρκική Baykar, και η στρατηγική συνεργασία της…
Από τις σημαντικότερες περιπτώσεις της βρετανικής σκηνής του post – punk, σαφώς πιο αγαπητοί μου από δημοφιλέστερους, όπως οι Cure ή οι Joy Division. Ακούμε ένα τραγούδι από το κλασικό των Sound, From The Lion’s Mouth του 1981. One of the most significant cases of the British post-punk scene, clearly more appealing to me than more popular bands, like The…
Δεν ξέρω τι λένε γι’ αυτό (κάτω) οι Βρετανοί αντίστοιχοι του …Φοίβου Δεληβοριά,* αν υποτεθεί ότι υπάρχει τέτοιο είδος. Προσωπικά πάντως, σαν άνθρωπος που έχει μεγαλώσει από πρώιμη εφηβεία με μουσική βρετανικής προέλευσης, δεν μπορώ να μην ανατριχιάσω. * “Οι μετανάστες αλλοιώνουν τον πληθυσμό της χώρας προς το καλύτερο…“ …I don’t know what the British equivalents of Greek singer-songwriter Foivos…
Ένας παρεξηγημένος στην εποχή του, όχι ακριβώς “επίκαιρος” στις μέρες μας καλλιτέχνης, και ένα από τα λιγότερο γνωστά τραγούδια του. Για μένα όμως, το ‘Kolly Kibber’s Bithday‘ από το πρώτο σόλο άλμπουμ του Julian Cope, είναι ένα απέριττο αριστούργημα που με συγκινεί όπως την πρώτη φορά που το είχα ακούσει. An artist misunderstood in his time, not exactly “relevant” in…
Ένα από τα κλισέ που με αξιοπαρατήρητη εμμονή επαναλαμβάνουν οι εν Ελλάδι (και όχι μόνο) δημοσιολόγοι, είναι το περί Donald Trump “businessman και όχι πολιτικού”, ως εξήγηση της ιδιόρρυθμης τακτικής του. Το συγκεκριμένο κλισέ είναι σε αντίθεση με άλλα που μετέρχονται …οι ίδιοι δημοσιολόγοι, για να απαξιώσουν έναν ανίκανο πολιτικό, ή ένα πολιτικό – προϊόν του κομματικού σωλήνα : “θα…